بررسی معماری نمادهای جامع و ایده آلهای مطرح در شهر شیراز

مساله هویت شهری اصولا یکی از پیچیده ترین و بحث برانگیزترین مباحث نظری و حرفه ای در شهرسازی است. منظور از هویت شهری یافتن پاسخی است که به پرسش در خصوص چیستی و کیستی داده می شود. در واقع هویت یک سرزمین به واسطه مولفه های فرهنگی، آداب و رسوم، عادات و هنر یک قوم مکان جغرافیایی خاص شکل می گیرد که در برداشتی جامع تر گویای این اصل می باشد که هویت فرهنگی شهر را همان ارزشهایی رقم می زنند که تنها در بستر ابنیه سنتی ادراک می شود چرا که معماری بدان دلیل شکل می گیرد تا ارزشها را در خویش بپروراند و در صورتی کالبدی به آن متصور شود. این نکته بر این دلالت می شود که معماری و شهرسازی واجد رسالتی است که ارزشهای کهن فرهنگی را در درون ذات خویش پاس دارد و بر این اساس عنصری هویت بخش به ساختار فرهنگی شمرده شود چنانچه التزام همگونی فرهنگ و معماری در آثار معماری جهان مشاهده می شود یکی از خصایص بارز شهرنشینی معاصر افول ارزشهای کیفی زندگی است که از آ جمله می توان به ارزشهای زیبا شناختی و مکانی اشاره نمود ارزشهای مستقر در کالبد، نمود عینی فرهنگها و سنن هستند که بار معنایی بسیاری را بر دوش می کشند این پژوهش با هدف بهبود کیفی فضای شهری شیراز با تاکید بر توسعه مولفه های عمرانی در بافت تاریخی درب شازده شیراز به تاثیرپذیری از اصول شهرسازی و عمرانی مبتنی بر سلیقه شهروندان و با بهره گیری از روش پیمایشی پرداخته شده است. برای این امر پس از شناخت عوامل موثر به بررسی کیفی فضای شهری در بافت تاریخی و وضع موجود در حوزه شهرداری شیراز توسط داده های توصیفی حاصل از پرسشنامه در راستای آزمون فرضیات، توسط نرم افزار SPSS و مدل سلسله مراتبی به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

معماری ، شهری ، شهرسازی ، تغییرات محیطی ، محله محوری ، شهرداری