بررسی تاثیر اندیشه های فلسفه ی فیثاغورسیان و نوافلاطونیان در پیدایش الهیات مسیحیت

اسلام کامل ترین و آخرین دین می باشد. قبل از ظهور اسلام، مهم ترین مسیحیت بود. مسیحیت در قرن دوم میلادی نیاز به گسترش الهیات خود پیدا کرد. از آنجا که مسیحیان اولیه از نظر علمی در جایگاهی نبودند، که بتوانند فلسفه ی مسیحیت را درک کرده و توسعه دهند، به ناچار به نزدیک ترین علم در دسترس یعنی فیلسوفان یونانی رجوع کردند. در این جا بود، که ارتباط بین فلسفه یونانی و مسیحیت شکل گرفت. هدف از این پژوهش بررسی چگونگی آغاز ارتباط بین شاخه های فلسفه یونانی مانند فیثاغورسیان و فیلسوفان ریاضی و الهیات مسیحی در قرون ابتدایی رواج مسیحیت است. دلیل اهمیت موضوع شناخت نوع ساختار علمی الهیات مسیحی براساس فلسفه های موجود مانند فیلسوفان ریاضی در زمان اغاز ترویج مسیحیت می باشد. یافته های این مقاله نشان می دهد، که به دلیل وابستگی علمی و فنی مسیحیت به فلسفه یونانی در قرون ابتدایی مسیحیت، این دین تا حد زیادی متاثر از فلسفه یونانی به ویژه نوافلاطونیان و تا حدی فیثاغورسیان گردید.

کلیدواژه ها:

مسیحیت ، فلسفه یونانی ، افلاطونیان ، نوافلاطونیان ، آموزش و پرورش ، فلسفه ریاضی ، فیثاغورسیان