نگاهی به تاثیر ایران در انقلاب لاله های عثمانی

اولین دوره اصلاحات در عثمانی به عصر لاله ها (۱۷۱۸-۱۷۳۰ م) مشهور است. در این دوره عثمانی پس از شکست در نبرد با امپراتوری مقدم روم و عقد عهدنامه پاساروویتز متوجه شد، که بدون انجام اصلاحات امکان پیروزی در میادین نبرد میسر نخواهد بود. به همین دلیل سلطان احمد سوم داماد اصلاح طلب خود ابراهیم پاشا را به ریاست دولت انتخاب کرد. ابراهیم پاشا بلافاصله شروع به انجام اصلاحات کرد. اما اصلاحات نخستین وی اصلاحات ظاهری بود. او با ترویج کشت گل لاله در کشور عصر لاله ها را تاریخ عثمانی خلق کرد. در دوران دوازده ساله بعدی ابراهیم پاشا با اصلاح بنیادینی در زمینه ارزش گذاری برای علم و فناوری در عثمانی انجام داد. وی در این دوره به شدت در تلاش بود، تا از بروز جنگ خودداری کند. اما زمانی که اصفهان به دست افغان ها سقوط کرد، وی به این نتیجه رسید، که ارتش صفوی ضعیف تر از آن است، که بتواند در برابر ارتش به گمان اصلاح شده عثمانی پایداری کند. اندیشه ای که نادرست از کار درآمد. هدف از این پژوهش بررسی ایران در عصر لاله ها است. در این دوران ارتش ایران که به تازگی غائله افغان ها را پایان داده بود، به رهبری نادر به سوی عثمانی حمله کرد. در جایی که عثمانی ها انتظار پیروزی سریع و قطعی در برابر ارتش کوچک تر ایران را داشتند، نتیجه بسیار دورتر از چیزی بود، که ایشان می اندیشیدند. دلیل اهمیت موضوع این است، که شکست نظامی چه تاثیری بر یک جامعه در حال اصلاح دارد. یافته های این پژوهش نشان می دهد، که

کلیدواژه ها:

لاله های عثمانی ، اصلاحات ، ایران ، نظامی ، ارتش