واکاوی جایگاه سبک های مختلف یادگیری در فرایند تدریس و یادگیری دانش آموزان

این پژوهش به واکاوی جایگاه سبک های مختلف یادگیری در فرایند تدریس و یادگیری دانش آموزان می پردازد. با توجه به تنوع فردی در شیوه های یادگیری، شناخت و به کارگیری سبک های یادگیری می تواند به بهبود اثربخشی آموزشی و انطباق روش های تدریس با نیازهای متفاوت یادگیرندگان بینجامد. در این مقاله، با مرور نظریه های مطرح در حوزه سبک های یادگیری (مانند سبک های شناختی کلب و نظریه گاردنر در هوش های چندگانه)، نقش این سبک ها در فرایند یاددهی-یادگیری تحلیل می شود. یافته ها نشان می دهد که توجه به ترجیحات یادگیری دانش آموزان (مانند یادگیری دیداری، شنیداری، خواندنی-نوشتاری یا حرکتی) و طراحی فعالیت های آموزشی متنوع، می تواند مشارکت تحصیلی، درک مفهومی و رضایت یادگیرندگان را افزایش دهد. همچنین، این مطالعه به چالش های اجرایی معلمان در شناسایی و تطبیق روش های تدریس با سبک های مختلف یادگیری اشاره کرده و راهکارهایی مانند استفاده از فناوری های آموزشی انعطاف پذیر و ارزشیابی های چندوجهی را پیشنهاد می دهد. نتایج این پژوهش بر ضرورت ادغام سبک های یادگیری در برنامه ریزی درسی و تربیت معلمان آگاه به این تنوع ها تاکید می کند تا محیط های یادگیری فراگیرتر و اثربخش تری ایجاد شود.

کلیدواژه ها:

سبک یادگیری ، تدریس ، یادگیری