بررسی نقش و اهمیت تدریس به روش نمایش و ایفای نقش در افزایش مسئولیت پذیری دانش آموزان

این پژوهش به بررسی نقش و اهمیت تدریس به روش نمایش و ایفای نقش در افزایش مسئولیت پذیری دانش آموزان می پردازد. روش های فعال تدریس مانند نمایش و ایفای نقش با ایجاد فضایی تعاملی و تجربی، فرصت های ارزشمندی برای پرورش مهارت های اجتماعی و مسئولیت پذیری فراهم می کنند. در این مطالعه، با استفاده از روش کیفی و تحلیل منابع معتبر، نشان داده می شود که چگونه این روش تدریس می تواند از طریق شبیه سازی موقعیت های واقعی، دانش آموزان را به درک بهتر تعهدات فردی و اجتماعی سوق دهد. یافته ها حاکی از آن است که ایفای نقش موجب تقویت همدلی، تصمیم گیری مسئولانه و حس پاسخگویی در یادگیرندگان می شود. همچنین این مقاله به بررسی مزایای این روش از جمله افزایش مشارکت فعال، تقویت اعتماد به نفس و بهبود مهارت های ارتباطی می پردازد. در پایان، چالش های اجرایی این روش و راهکارهای عملی برای به کارگیری موثر آن در محیط های آموزشی مورد بحث قرار گرفته است. این پژوهش می تواند به عنوان چارچوبی مفید برای معلمان و مربیان در طراحی فعالیت های یادگیری مسئولیت محور مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تدریس نمایشی ، ایفای نقش ، مسئولیت پذیری