شناسایی کاربردهای هوش مصنوعی برای دانشجویان و اساتید از دیدگاه خبرگان و کارشناسان (مطالعه موردی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشگین شهر)

این مقاله با هدف شناسایی کاربردهای هوش مصنوعی (AI) در محیطهای آموزشی، به ویژه برای دانشجویان و اساتید، از دیدگاه خبرگان و کارشناسان حوزه های فناوری و آموزش انجام شده است. پژوهش حاضر با استفاده از روش کیفی و انجام مصاحبه های نیمه ساختاریافته با ۲۰ متخصص شامل اساتید دانشگاهی، توسعه دهندگان فناوری های آموزشی، و مدیران مراکز آموزش عالی اجراشده است. داده ها با رویکرد تحلیل تماتیک مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که هوش مصنوعی کاربردهای متنوعی برای دانشجویان دارد، از جمله: یادگیری شخصی شده (تطبیق محتوا با سطح و سرعت یادگیری فرد)، دستیاران مجازی (پاسخ به سوالات درسی و برنامه ریزی تحصیلی)، خودارزیابی هوشمند (تشخیص ضعف ها و پیشنهاد منابع آموزشی). توصیه محتوای آموزشی و آموزش زبان٬ برنامه ریزی درسی٬ تجزیه وتحلیل آینده تحصیلی. برای اساتید نیز کاربردهایی مانند: تولید محتوای خودکار (طراحی سوالات، اسلایدها، و تمرینها)، ارزیابی عملکرد دانشجویان (تشخیص تقلب، تحلیل کیفی پاسخها)، بهینه سازی زمان تدریس (تحلیل دادههای کلاسی برای بهبود روشهای آموزشی)٬ نظارت بر فرایندهای ارزیابی دانشجویان ٬ دستیار مجازی و چت بات. شناسایی شد. از چالشهای اصلی، نگرانیهای اخلاقی (حریم خصوصی داده ها، وابستگی بیش از حد به فناوری) و نیاز به زیرساخت های فنی و آموزش اساتید و دانشجویان برجسته شد. شرکت کنندگان بر لزوم ادغام هوش مصنوعی به عنوان مکمل (نه جایگزین) نقش انسانی در آموزش تاکید کردند. این مطالعه چارچوبی برای سیاستگذاران و موسسات آموزشی فراهم می کند تا با طراحی راهبردهای عملیاتی، از ظرفیتهای هوش مصنوعی در راستای ارتقای کیفیت آموزش و کاهش شکاف مهارتی بهرهبرداری کنند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، آموزش عالی ، یادگیری شخصی شده ، فناوری آموزشی ، چالشهای اخلاقی