بررسی موانع توسعه بیمه الکترونیک در شرکت سهامی بیمه ایران در استان مازندران با استفاده از روش AHP

بیمه الکترونیک یکی از پدیده های مهم حاصل از به کار گیری فناوری اطلاعات و ارتباطات و همچنین مدیریت اطلاعات است که باعث تحولی عمیق در نحوه فروش بیمه و دریافت خسارت شده است،به طوری که سطح ارتباط با بیمه گذار را افزایش داده و از سوی دیگر دامنه خرید و فروش مجازی بعضی از انواع بیمه نامه ها را وسیع تر کرده است . در این تحقیق براساس مدل سه شاخگی اهرنجایی به بررسی و شناسایی موانع توسعه و پیاده سازی بیمه الکترونیکی در صنعت این موانع را اولویت بندی کردیم. نتایج AHP بیمه ایران پرداختیم و با استفاده از تکنیک تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی این پژوهش نشان داد که شاخص ها به ترتیب اهمیت محیطی،سازمانی، رفتاری و ماهیتی و گزینه ها به ترتیب اهمیت عامل فرهنگی، ضعف ساختار اجرایی،عدم پشتیبانی مدیران ارشد، عامل مقاومت پرسنل در برابر تغییر، قانونی ،هزینه ها ی کلان توسعه ،تکنولوژی ،پیچیدگی رشته های بیمه ، ضرورت بازدید اولیه و ارزیابی خسارت به صورت حضوری ،کمبود بودجه ،کمبود نیروی انسانی ،ضعف فناوری درون سازمانی از جمله مهمترین موانع توسعه بیمه الکترونیک می باشند.

کلیدواژه ها:

تجارت الکترونیک ، بیمه الکترونیک ، فن آوری اطلاعات