مقاله علمی –پژوهشی: اثرات به کارگیری اسید لوریک در جیره غذایی بر استرس حمل و نقل در ماهی زبرا (Danio rerio)

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر افزودن سطوح مختلف اسید لوریک[۱] در جیره غذایی ماهی زبرا (Danio rerio) بر شاخص های بیوشیمیایی و پاسخ های درونی پس از مواجهه با استرس حمل ونقل می پردازد. در این مطالعه ۳۲۴ عدد ماهی گورخری با میانگین وزنی ۰۱/۰ ± ۲۲/۰ گرم در چهار تیمار آزمایشی که شامل : تیمار ۱ (شاهد، بدون افزودن اسید لوریک به جیره غذایی) و تیمار ۲ (۵/۰ گرم اسید لوریک در کیلوگرم غذا) ، تیمار ۳ (۱ گرم اسید لوریک در کیلوگرم غذا) و تیمار ۴ (۲ گرم اسید لوریک در کیلوگرم غذا) به مدت هشت هفته مورد تغذیه قرارگرفتند. در انتهای آزمایش ماهیان به مدت سه ساعت در معرض استرس حمل ونقل قرار گرفتند و شاخص های بیوشیمیایی ، آنزیم های کبدی و پاسخ استرسی بررسی شدند. نتایج نشان داد که سطوح گلوکز و کلسترول خون در تیمارهای حاوی اسید لوریک کاهش معنی داری نسبت به تیمار شاهد داشته است (۰۵/۰ >P).  درتیمارهای LA۰.۵ و LA۱ تفاوت معنی داری در سطح تری گلیسرید در مقایسه با تیمار شاهد مشاهده نشد (۰۵/۰ P). در بررسی فعالیت آنزیم های کبدی نشان داده شد که اگرچه تیمار LA۰.۵با شاهد اختلاف معنی داری نداشته (۰۵/۰ اسید لوریک دارای سطوح کمتری از آنزیم های کبدی بوده و تیمار LA۲دارای سطوح بالاتر نسبت به سایر تیمارها بوده است. نتایج به دست آمده از سطوح هورمون کورتیزول نشان می دهد که تیمار LA۰.۵ توانسته است، سطوح کورتیزول را به طور معنی داری نسبت به تیمار شاهد کاهش دهد (۰۵/۰ >P) اما در تیمارهایLA۱ و LA۲ تفاوت معنی داری نسبت به شاهد مشاهده نشد (۰۵/۰ استرس و تعدیل شاخص های متابولیک بیوشیمیایی، در بهینه سازی عملکرد فیزیولوژیک و ارتقاء کیفیت پرورش ماهی زبرا پیشنهاد شود.   [۱] Lauric acid

کلیدواژه ها:

Lauric acid ، Stress ، Biochemical indices ، Transport ، Zebrafish. ، اسید لوریک ، استرس ، شاخص بیوشیمیایی ، حمل ونقل ، ماهی زبرا