تاثیر اضطراب رقابتی و استرس روانشناختی به عنوان پیش بینی کننده آسیب های ورزشی در بازیکنان نوجوانان فوتبال: یک مطالعه همگروهی آینده نگر

مطالعه حاضر به بررسی نقش اضطراب رقابتی و استرس روانشناختی در بروز آسیب های ورزشی در فوتبالیست های نوجوان پرداخته است. تعداد ۱۲۲ فوتبالیست نوجوان استان لرستان در فصل ۱۳۹۹-۱۴۰۰ با دامنه سنی ۱۴ تا ۱۷ در یک مطالعه هم گروهی آینده نگر مشارکت داشتند. اضطراب ویژه رقابتی با استفاده از مقیاس اضطراب رقابتی و استرس روانشناختی با استفاده از مقیاس پریشانی روانی کسلر ارزیابی شد. از آزمون های t مستقل و رگرسیون لجستیک برای تجزیه وتحلیل داده های آماری استفاده شد. میانگین اضطراب رقابتی به طور معنی داری برای فوتبالیست های آسیب دیده بیشتر از فوتبالیست های سالم بود (۰۱/۰=p). افزایش اضطراب رقابتی با افزایش خطر بروز آسیب های ورزشی همراه بود و به ازای هر امتیاز افزایش اضطراب رقابتی بر اساس مقیاس اضطراب ورزشی-۲، احتمال بروز آسیب های ورزشی به میزان ۱۳ درصد افزایش داشت. میانگین استرس فوتبالیست های آسیب دیده به طور معنی داری بیشتر از فوتبالیست های سالم است (۰۲/۰=p). افزایش استرس با افزایش احتمال بروز آسیب های ورزشی همراه بود و به ازای هر امتیاز افزایش استرس بر اساس مقیاس پریشانی روانی کسلر، احتمال بروز آسیب های ورزشی به میزان ۲۲ درصد افزایش پیدا می کند. نتایج مطالعه نشان می دهد افزایش استرس و اضطراب در رقابت های ورزشی احتمال بروز آسیب های ورزشی را افزایش می دهد. بنابراین مدیریت این دو متغیر در فوتبالیست های نوجوان ضروری بنظر می رسد و برنامه های هدفمند می تواند بر سلامت روانی و پیشگیری از آسیب برای ورزشکاران، به ویژه برای افرادی که علائم اضطراب و استرس را نشان می دهند، تمرکز کند.

کلیدواژه ها:

اضطراب رقابتی ، استرس روانشناختی ، آسیب ورزشی ، فوتبال ، نوجوان