راهبردی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در بهره گیری از انرژی های تجدیدپذیر

زمینه و هدف: دسترسی کشورهای درحال توسعه به انواع منابع جدید انرژی، برای توسعه اقتصادی آن ها اهمیت اساسی دارد و پژوهش های جدید نشان داده که بین سطح توسعه یک کشور و میزان مصرف انرژی آن، رابطه مستقیمی برقرار است. ارتش جمهوری اسلامی ایران به علت مصارف بالای انرژی در بخش های مختلف شامل مسکونی، اداری و عملیاتی به عنوان مصرف کننده ای با دیماند بالای انرژی در کشور محسوب می گردد که توجه به انرژی های تجدید پذیر می تواند کمک شایانی در بهبود مصرف و کاهش هزینه ها و درنهایت توجه به مصلحت اندیشی ملی در کشور نماید. این پژوهش به تدوین راهبردهای بهره گیری از انرژی های تجدید پذیر در ارتش جمهوری اسلامی می پردازد.روش شناسی: این پژوهش از نوع کاربردی بوده که به روش توصیفی و موردی به صورت آمیخته (کیفی و کمی) انجام شده است. جامعه آماری ۶۰ نفر بوده و ابزار گردآوری تحقیق کتابخانه ای و میدانی بوده است. در این تحقیق برای آزمودن پایایی، به کمک نرم افزار SPSS اقدام به محاسبه آلفای کرون باخ شده است.یافته ها: بر اساس تجزیه و تحلیل به عمل آمده تعداد ۶۳ عامل کلیدی موثر بر بهره گیری از انرژی های تجدیدپذیر در ارتش جمهوری اسلامی ایران شامل: ۶ عامل قوت، ۱۳ عامل ضعف، ۱۲ عامل تهدید، ۳۲ عامل فرصت، به دست آمده است.نتیجه گیری: پس از انجام محاسبات وضعیت ارتش ج.ا.ایران در زمینه بهره گیری از انرژی های تجدیدپذیر در منطقه رقابتی خفیف و معطوف به فرصت قرار دارد که به سمت تهاجمی خفیف و معطوف به فرصت در حال حرکت می باشد. بر این اساس ۶ راهبرد بهبودیافته و اصلی بیان شده است.

کلیدواژه ها:

راهبرد ، نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، انرژی های تجدید پذیر