تبیین سازوکارهای توسعه دانشگاه کارآفرین در آموزش عالی کشاورزی ایران

توجه به سرمایه­های انسانی جهت نیل به آرمان­های اقتصادی ضرورتی انکارناپذیر است. در این میان دانشگاه­ها به عنوان نهاد متولی توسعه و پرورش سرمایه های انسانی مورد نیاز جامعه سهم بسزایی در اقتصاد دانش بنیان دارند. در این راستا، دانشگاه ها با تحولات جدید و چالش برانگیزی مواجه شده که موجب ظهور مفهوم متمایزی تحت عنوان «دانشگاه کارآفرین» شده است. علی رغم اهمیت بخش کشاورزی در رشد و توسعه کشور، در حوزه دانشگاه کارآفرین کشاورزی اقدام موثری صورت نگرفته است. لذا، پژوهش حاضر با هدف تبیین سازوکارهای توسعه دانشگاه کارآفرین در آموزش عالی کشاورزی ایران صورت گرفته است. جهت انجام پژوهش، از روش کیفی- کمی بهره گرفته شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه اعضای هیات علمی دانشکده های کشاورزی ایران بوده است که بر اساس روش دانیل ۲۰۶ نفر از آنان به شیوه در دسترس جهت گردآوری داده­های مورد نیاز، در نظر گرفته شدند. به منظور گردآوری داده ها در بخش کیفی از مصاحبه های نیمه ساختاریافته و در بخش کمی از پرسشنامه محقق ساخته بهره گرفته شده است. نتایج تحلیل ابعاد دانشگاه کارآفرین، حکایت از اهمیت و نقش هشت بعد «چشم انداز، ماموریت، استراتژی»، «مدیریت اثربخش و تغییر ساختار سازمانی»، «مشارکت کلیه ذینفعان»، «تجاری سازی دانش»، «مکانیسم های اجرایی»، «آموزش کارآفرینی و ایجاد فرهنگ کارآفرینی»، «چالش های اجتماعی و اقتصادی» و «الزامات فناوری»، در بسترسازی توسعه و تحقق دانشگاه کارآفرین کشاورزی دارد.