تجربه زیسته معلمان و والدین دانش آموزان پایه اول دبستان از محاسن برنامه درسی قرآن

هدف از انجام پژوهش حاضر، فهم پدیدارشناسانه تجربه زیسته معلمان دوره ابتدایی و والدین دانش آموزان از محاسن برنامه درسی قرآن پایه اول دبستان در سال تحصیلی ۱۴۰۲- ۱۴۰۱ بود. این پژوهش کیفی با استفاده از روش پدیدارشناسی اجرا شد. جامعه مطالعاتی معلمان و والدین دانش آموزان پایه اول ابتدایی در شهر یزد بودند. روش نمونه گیری، هدفمند ملاک محور ترجیحی بود و نمونه گیری تا مرحله رسیدن به اشباع داده ها ادامه یافت. ابزار پژوهش مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. تحلیل مصاحبه ها، با استفاده از الگوی ۷ مرحله ای کلایزی انجام شد. یافته ها در ۴ مقوله اصلی (۱- توجه به ابعاد شناختی، عاطفی، مهارتی و هوش های چندگانه؛ ۲- غنای محتوایی به لحاظ پرداختن به مبانی اعتقادی و اصول و فروع دین؛ ۳- برخورداری از محتوای جذاب و خلاقانه؛ ۴- پشتیبانی انگیزشی از کتاب با برنامه درسی فوق العاده و حمایتی) طبقه بندی شدند. ارزیابی شرکت کنندگان از اعتبار و سودمندی محتوای تدوین شده برای برنامه درسی قرآن پایه اول ابتدایی، حاکی از قابل قبول بودن آن است.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی قرآن ، پایه اول ، پدیدارشناسی ، معلمان ، والدین