بررسی رابطه علی بین پایداری زیست محیطی، توسعه اقتصادی و امید به زندگی در ایران در افق های زمانی مختلف: رویکرد تبدیل موجک و تقریب فوریه
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 49
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MSHS-10-1_005
تاریخ نمایه سازی: 30 تیر 1404
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: افزایش سرعت رشد و توسعه اقتصادی کشورها در سال های گذشته، تخریب محیط زیست را به طور چشم گیری افزایش داده و این موضوع به یک مشکل بزرگ برای سلامت عمومی تبدیل شده است. در سه گانه توسعه-محیط زیست-سلامت، سه متغیر توسعه اقتصادی، کیفیت محیط زیست و برون دادهای سلامت جامعه می توانند به طور مثبت و منفی با یکدیگر در ارتباط باشند. از طرفی، این ارتباط و نحوه اثرگذاری می تواند در افق های زمانی مختلف کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت، متفاوت باشد. بر این اساس، هدف اصلی این مطالعه بررسی تجربی رابطه علی بین پایداری زیست محیطی، توسعه اقتصادی و امید به زندگی در ایران در افق های زمانی مختلف بود.
روش پژوهش: مطالعه توصیفی- تحلیلی حاضر با استفاده از داده های سری زمانی کشور ایران به بررسی رابطه علی بین معکوس ضریب ظرفیت بار (شاخص تخریب محیط زیست)، درآمد سرانه (شاخص رشد و توسعه اقتصادی) و امید به زندگی (شاخص برون داد سلامت) در افق های زمانی مختلف طی دوره ی زمانی ۲۰۲۲-۱۹۶۱ پرداخته است. داده های مورد استفاده از پایگاه داده ای شاخص های توسعه جهانی متعلق به بانک جهانی گردآوری شدند. هم چنین، تجزیه داده های سری زمانی اصلی به دوره های زمانی کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت با استفاده از تبدیل موجک، برآورد رابطه علی بین متغیرها با استفاده از آزمون فوریه تودا-یاماموتو و تحلیل داده ها به کمک نرم افزارهای MATLAB v۲۴.۱.۰.۲۶۲۸۰۵۵ و R v۴.۵.۰ انجام شد.
یافته ها: در کوتاه مدت و میان مدت یک رابطه علی مثبت از توسعه اقتصادی به امید به زندگی و در بلندمدت یک رابطه علی دوطرفه بین این دو متغیر وجود دارد. وجود رابطه علی منفی از سمت تخریب محیط زیست به امید به زندگی نیز تنها در بلندمدت تایید می شود؛ که نشان می دهد تخریب محیط زیست در بلندمدت، از طریق تشدید بیماری و افزایش مخارج سلامت به کاهش امید به زندگی منجر می شود. همچنین، در کوتاه مدت و میان مدت یک رابطه علی مثبت دو طرفه بین توسعه اقتصادی و تخریب محیط زیست وجود دارد که این رابطه علی دوطرفه در بلندمدت منفی است.
نتیجه گیری: از آنجا که در بسیاری موارد رابطه علیت بین متغیرهای مورد بررسی در کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت یکسان نیست، لازم است که سیاست های اعمالی در زمینه توسعه اقتصادی، پایداری محیط زیست و ارتقاء سلامت در هر افق زمانی جداگانه، طراحی و اعمال شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ابوالقاسم گل خندان
Ph.D. of Public Sector Economics, School of Economics and Administrative, Lorestan University, Khoram Abad, Iran
صاحبه محمدیان منصور
Assistants Professor, Department of Economics, Payame Noor University, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :