تحلیل فضایی و زمانی غلظت ذرات معلق PM۲.۵ در شهر اصفهان

بررسی آلودگی هوا یکی از چالشهای اساسی محیط زیستی در جهان امروز است که تاثیرات گسترده ای بر انسان، محیط زیست و اقتصاد برجای می گذارد. در این میان، مناطق شهری به دلیل تراکم جمعیت، فعالیت های صنعتی و حمل و نقل سنگین، سهم عمده ای در تولید آلاینده های هوا دارند. پژوهش حاضر با هدف پراکندگی فضایی ذرات معلق ریز PM۲.۵ در شهر اصفهان انجام شد. داده های غلظت PM۲.۵ از ۱۶ ایستگاه زمینی پایش کیفیت هوا گردآوری و با استفاده از روش درون یابی وزن دهی معکوس فاصله (IDW) در محیط ArcGIS تحلیل شد. نتایج حاکی از تمرکز بالا و ناهماهنگ این آلاینده در نواحی شمال و شمال شرق شهر بود. تحلیل نقاط داغ نیز نشان داد که این مناطق به عنوان نواحی بحرانی شناخته می شوند و نیازمند توجه ویژه در سیاست گذاری های محیط زیستی هستند. تاثیر معنادار ذرات PM۲.۵ بر کیفیت هوا و سلامت عمومی، ضرورت اقدامات کنترلی و راهبردی برای کاهش مواجهه شهروندان با این آلاینده را در مناطق بحرانی مورد تاکید قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

آلاینده های هوا ، سنجش از دور ، نواحی بحرانی