بررسی واکنش اگروفیزیولوژیک گیاه برنج به قارچ میکوریزآربوسکولار در حضور باکتری های حل کننده فسفات

به منظور بررسی واکنش گیاه برنج به کاربرد قارچ میکوریزا و همچنین تلقیح این گیاه به وسیله باکتری های حل کننده فسفات، آزمایشی در سال زراعی 1390 در قالب آزمایش اسپلیت فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به اجرا در آمد . در این آزمایش فسفر معدنی (در سه سطح ، 25 ، 50 کیلوگرم در هکتار) به عنوان فاکتور اصلی و دو عامل قارچ با چهارسطح (گونه Glomus mosseae گونه Glomus intraradices مخلوط دوگونه و کنترل) و فسفر زیستی (تلقیح و عدم تلقیح) به عنوان فاکتورهای فرعی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر متقابل کودهای بیولوژیک و معدنی، اختلاف بسیار معنی داری را برای صفات عملکرد و قطر ساقه و اختلاف معنی داری برای صفت تعداد پنجه بارور داشته است. مقایسه میانگین اثر متقابل کودهای بیولوژیک و معدنی نیز حاکی از آن بود که برهمکنش کودهای بیولوژیک و معدنی نسبت به مصرف انحصاری کود معدنی فسفر، منجر به افزایش 80 درصدی عملکرد گردیده است. همچنین بررسی ها نشان داد که تلقیح کودهای بیولوژیک منجر به افزایش معنی دار عملکرد و تعداد پنجه بارور گردیده است به طوری که بیشترین مقدار عملکرد مربوط به تلقیح با باکتری های حل کننده فسفات و قارچ میکوریزا گونه intrara بوده است که عملکر 7/44 تن در هکتار از آن به دست آمد. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که به کار گیری کودهای بیولوژیک موجب بهبود تغذیه گیاه برنج و در نتیجه بهبود عملکرد صفات زراعی مهم این گیاه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

برنج ، تغذیه ، فسفر معدنی ، قارچ میکوریزا ، کودهای بیولوژیک