تاثیر برنامه حرکتی اسپارک بر متغیرهای روانشناختی و مهارت های حرکتی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی

هدفاین پژوهش با هدف بررسی برنامه حرکتی اسپارک بر پتانسیل وابسته به رویداد و مهارت حرکتی کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی انجام شد.روش پژوهشدر این پژوهش نیمه تجربی، از بین دانش آموزان پسر پایه اول تا سوم دوره ابتدایی منطقه ۲۲ تهران ۲۸ نفر با اختلال هماهنگی رشدی بر اساس معیارهای دستورالعمل آماری و تشخیصی اختلالات روانی نسخه چهارم انتخاب شدند. آزمودنی ها در ابتدا در پیش آزمون ارزیابی حرکات کودکان MABC-۲ شرکت کردند سپس بر اساس پیش آزمون های ارزیابی حرکات کودکان MABC-۲ به دو گروه همگن تقسیم و به شکل تصادفی در دو گروه تجربی (۱۴ نفر با میانگین سنی ۳۹/۱±۶/۸) و کنترل (۱۴ نفر با میانگین سنی ۱۵/۱±۱۱/۸) جای گرفتند. گروه تجربی تمرین های حرکتی منتخب را به مدت۱۶ جلسه چهل و پنج دقیقه ای (سه جلسه در هفته) انجام دادند و در  انتهای دوره هر دو گروه در پس آزمون شرکت نمودند. از روش تحلیل کوواریانس در سطح ۰.۰۵ برای تحلیل نتایج استفاده شد.یافته هانتایج آزمون تحلیل کوواریانس برای پتانسیل وابسته به رویداد پس آزمون نشان داد که پس از مداخله تمرینی زمان تاخیر مولفهN۲۰۰  تکلیف بازداری در ناحیه ناحیه Fz، F۴، C۳ و P۴ بهبود معناداری داشتند. همچنین عملکرد حرکتی در خرده آزمون چالاکی و هدف گیری و تعادل بهبود معنادار داشتند و در خرده آزمون نخ کشی تغییر معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیریبا توجه به نتایج پژوهش، به نظر می رسد برنامه حرکتی اسپارک تاثیر معناداری بر برخی از شاخص های پتانسیل وابسته به رویداد و عملکرد حرکتی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

اختلال هماهنگی رشدی ، برنامه حرکتی ، پتانسیل وابسته به رویداد ، عملکرد حرکتی