الگوی زنانه جمعیت سالمندی ایران؛ فرصتها و تهدید های بالقوه

افزایش طول عمر انسانها و ازدیاد جمعیت سالمندی یکی از دستاوردهای مطلوب قرن جدید بوده و با توجه به تغییر در ساختار جمعیتی دنیا و همزمانی تحولات الگوی زنانه جمعیت سالمندی، دادههای سرشماری ایران نیز بیانگر افزایش سهم زنان در جمعیت سالمندی است. از دیگر سو، عدم آمادگی روانشناختی بسیاری از افراد سالمند برای ورود به دور ه پیری به بحران منجر شده است. لذا این نوشتار در پی آن است تا با بررسی مسئله سلامت اجتماعی و روانی در سالمندان زن ایرانی، فرصتها و تهدیدهای احتمالی پیش رو را مورد ارزیابی قرار دهد تا براساس آن بتوان تدابیری اندیشید. روش این پژوهش مروری و کیفی بوده و براساس جستوجوی مقاالت نمایه شده در سایتهای معتبر ایرانی و خارجی صورت گرفته است. جستارهای انجامشده در پیشین ه پژوهشها، بیانگر آسیب پذیری الگوی زنانه جمعیت سالمندی ایران، در ابعاد اقتصادی و اجتماعی، روانی بوده که به پیامدهای آسیبزا و رنج آور آن کمتر توجه شده است. یافته های حاصل نشانگر آن است که از یک سو امروزه افزایش جمعیت سالمندان ایران بهعنوان یکی از بزرگ ترین موفقیتهای بشری در حوزه فناوری سلامت، بهشمار می رود و از دیگر سو، بهعنان تهدید ی جدی برای نظام مراقبت سلامت، رشد اقتصادی و توسعه پایدار کشور محسوب میشود و با توجه به افزایش تعداد زنان سالمند، این مسئله در افق چشم انداز ۱۴۳۰ بغرنجتر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

الگوی زنانه جمعیت ، سالمندی ایران ، فرصتها ، تهدیدها