ارزیابی روش های تصحیح نگاشت چندکی داده های باز تحلیل بارش و دمای هوای AgMERRA و ERA۵ در استان خراسان رضوی
محل انتشار: دو فصلنامه هواشناسی کشاورزی، دوره: 13، شماره: 1
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 17
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRIMET-13-1_001
تاریخ نمایه سازی: 28 تیر 1404
چکیده مقاله:
هدف از این مطالعه ارزیابی روش های تصحیح نگاشت چندکی بر داده های باز تحلیل بارش و دمای هوای روزانه AgMERRA و ERA۵ با استفاده از دو سنجه ارزیابی خطای RMSE و MAE و ضریب همبستگی پیرسون (r) در قالب نمودار تیلور است. به همین منظور از آمار روزانه دمای بیشینه، دمای کمینه و بارش در مقیاس روزانه طی دوره آماری ۲۰۱۰-۱۹۸۰ در ۷ ایستگاه همدیدی استان خراسان رضوی استفاده شد. علاوه بر این از آزمون من- کندال و شیب سن جهت تعیین روند و بزرگی آن در داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد دمای کمینه و بیشینه دارای روندی افزایشی و معنادار بوده اند بطوریکه شیب افزایش روند دمای کمینه در هر سه مجموعه داده بیشتر از داده های دمای بیشینه می باشد. همچنین داده های بارش دارای روندی کاهشی اما این روند کاهشی در بیشتر ایستگاه ها معنادار نمی باشد. علاوه براین سنجه های ارزیابی خطای دو مجموعه داده ERA۵ و AgMERRA در مقابل داده های مشاهداتی نشان داد هر دو مجموعه داده تخمین خوبی از دمای بیشینه و کمینه زده اند بطوریکه شاخص های MAE و RMSE دارای مقادیر کم و خوبی می باشند. همبستگی داده های دمای بیشینه و کمینه نیز تغییراتی بین ۷/۰ تا ۹/۰ دارد بطوریکه بیشترین همبستگی ها مربوط به داده های ERA۵ می باشد. اما در مورد کمیت بارش همبستگی آن خصوصا برای داده های AgMERRA پایین می باشد. از بین روش های تصحیح نگاشت چندکی روش PTF:Scale، کارایی بهتری نسبت به سایر روش ها در تصحیح داده های بازتحلیل دارد بطوریکه در هر دو مجموعه داده باعث کاهش سنجه های RMSE و MAE شده است. ضریب همبستگی پیرسون در همه ایستگاه ها نسبت به قبل از تصحیح افزایش یافته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعیده کمالی
دانشجوی دکترا دانشگاه تهران
نوذر قهرمان
دانشیار گروه آبیاری و آبادانی، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی ، دانشگاه تهران، کرج، ایران
محمد بنایان اول
استاد بازنشسته گروه اگروتکنولوژی، دانشگاه فردوسی مشهد.