اهمیت استفاده از تکنولوژی در بهبود عملکرد کودکان کم توان ذهنی

کودکان کم توان ذهنی، با وجود چالش های منحصر به فردی که در فرایند یادگیری با آن مواجهند، دارای پتانسیل های بالقوه ای هستند که با استفاده صحیح از ابزارها و روش های نوین، می توان آن ها را شکوفا ساخت. استفاده از فناوری های نوین، به ویژه، در افزایش انگیزه و مشارکت این کودکان در فرایند یادگیری، نقش محوری ایفا می کند. این فناوری ها با انعطاف پذیری و قابلیت های تعاملی خود، می توانند مسیر یادگیری را شخصی سازی کرده و تجربه های آموزشی را پویا و جذاب تر سازند. یکی از کلیدی ترین رویکردها، استفاده از نرم افزارهای آموزشی مبتنی بر اصول یادگیری فشاری (Scaffolding) است. این نرم افزارها با ارائه بازخورد فوری و مناسب با سرعت یادگیری کودک، در پیشرفت تدریجی مهارت ها نقش اساسی ایفا می کنند. طراحی این نرم افزارها باید به گونه ای باشد که به صورت پویا و در لحظه نیازهای کودک را شناسایی کرده و با ارائه فعالیت های متنوع، مشارکت و انگیزه را در او تقویت کنند. به عنوان مثال، استفاده از بازی های تعاملی مبتنی بر یادگیری، می تواند با درگیر کردن حواس مختلف و ایجاد حس کنجکاوی، فرایند یادگیری را برای کودک لذت بخش تر کند.

کلیدواژه ها:

کودکان استثنایی ، سرعت یادگیری ، پیشرفت تحصیلی ، پتانسیل های نهفته ، فناوری تعاملی.