بررسی اثرات معلم و نظام آموزشی بر اسیب های اجتماعی در دانش آموزان

در ساختار جوامع انسانی، پنج رکن اساسی شامل نظام آموزشی، باورهای دینی، کانون خانواده، ساختار اقتصادی و حکمرانی سیاسی نقش محوری ایفا می کنند. در این میان، سیستم تعلیم و تربیت مسئولیت انتقال میراث فرهنگی، دانش های بنیادین، ارزش های اخلاقی و مهارت های ضروری زندگی جمعی به نسل های آینده را در بازه ای زمانی گسترده برعهده دارد. این فرآیند تربیتی همواره با موانع و مشکلات داخلی و خارجی متعددی روبه روست که یکی از جدی ترین آنها معضلات جامعه شناختی است.بررسی علمی این ناهنجاری های رفتاری - که ماهیتی نسبی داشته و در هر جامعه ای تعریف خاص خود را دارد - از دغدغه های اصلی پژوهشگران حوزه علوم اجتماعی محسوب می شود. پرسش محوری این است که چه مکانیسم هایی موجب تشدید یا تخفیف این مشکلات می گردند و به ویژه، چگونه می توان بروز آنها را در محیط های آموزشی مهار نمود؟بدیهی است که نظام آموزشی به عنوان موثرترین نهاد تربیتی، زمانی می تواند نقش جامعه پذیری و پیشگیری از ناهنجاری ها را به نحو مطلوب ایفا نماید که با برنامه ریزی دقیق و مداخلات به موقع، فرآیندهای تربیتی خود را بدون اختلال پیش برد. این پژوهش به تبیین جایگاه نظام آموزشی و نقش مربیان در مدیریت چالش های رفتاری دانش آموزان و ارائه راهبردهای عملی برای کاهش این معضلات می پردازد.

کلیدواژه ها:

ساختار تربیتی ، مربیان آموزشی ، ناهنجاری های جامعه شناختی ، فراگیران دوره تحصیلی