اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیک بر امید به زندگی، خودمراقبتی و افسردگی زنان مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: زنان مبتلا به سرطان پستان با چالش­های روانشناختی از جمله افسردگی، کاهش امید به زندگی و نقص در خودمراقبتی رو به رو هستند. به همین دلیل پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیک بر امید به زندگی، خودمراقبتی و افسردگی در زنان مبتلا به سرطان پستان شهر اصفهان انجام گرفت. روش بررسی: روش پژوهش حاضر کمی و از نوع مطالعات نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون –         پس آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل افراد مبتلا به سرطان پستان شهر اصفهان بود که در سال ۱۴۰۳ به مراکز درمانی شهر اصفهان مراجعه کرده بودند. در این مطالعه تعداد ۳۰ زن مبتلا به سرطان پستان که توسط پزشک به این بیماری تشخیص داده شده بودند، با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه  آزمایش و گواه جایگزین گردیدند. افراد حاضر در گروه گواه و آزمایش در دو مرحله  پیش­آزمون و پس­آزمون به تکمیل پرسش نامه­های امید به زندگی، خودمراقبتی و افسردگی پرداختند. در تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کواریانس چند متغیره با استفاده از نرم افزار spss  نسخه ۲۴ استفاده شده است. یافته ها: نتایج نشان داد که رفتار درمانی دیالکتیک میانگین نمره امید به زندگی وخودمراقبتی افراد شرکت کننده در گروه آزمایش در مرحله پس آزمون در مقایسه با مرحله پیش آزمون  افراد گروه گواه به طور معناداری بیشتر افزایش داده است. از طرفی دیگر در گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه میانگین افسردگی در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون کاهش معناداری داشته است(۰۵/۰>p). نتیجه گیری: از یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که روانشناسان و روانپزشکان می توانند برای افزایش امید به زندگی، خودمراقبتی و کاهش افسردگی زنان مبتلا به سرطان پستان از رفتار درمانی دیالکتیک و تکنیک های آن استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

Dialectical Behavior Therapy ، Depression ، Life Expectancy ، Self-Care ، Cancer Patients ، رفتاردرمانی دیالکتیک ، افسردگی ، امید به زندگی ، خودمراقبتی ، سرطان پستان