بررسی تاثیر حکمروایی شایسته شهری بر تاب اوری اجتماعی (مطالعه موردی شهر شی راز)

تاب آوری اجتماعی به عنوان یکی از ابعاد مهم تاب آوری شهری، توانایی جوامع برای مقابله، بازیابی و سازگاری با تغییرات و بحران های مختلف را نشان میدهد. در این میان، حکمروایی شایسته شهری به دلیل تاثیر مستقیم بر تقویت سرمایه اجتماعی، انسجام و مشارکت شهروندان، نقشی کلیدی در بهبود تاب آوری اجتماعی ایفا می کند. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین حکمروایی شایسته شهری و تاب آوری اجتماعی در شهر شیراز انجام شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی بوده و داده ها از طریق پرسشنامه و مصاحبه جمعآوری شدهاند. جامعه آماری شامل شهروندان و کارشناسان شهری بوده و نمونهگیری به روش خوشهای چندمرحلهای و هدفمند انجام شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که حکمروایی شایسته به طور معناداری بر تاب آوری اجتماعی تاثیرگذار هستند. یافته ها حاکی از آن است که تقویت حکمروایی شایسته میتواند به بهبود کیفیت زندگی شهروندان، کاهش آسیبپذیری های اجتماعی و افزایش توان جامعه برای مدیریت بحران ها منجر شود. بر این اساس، پیشنهاد می شود که مدیریت شهری شیراز با تمرکز بر شفافیت، عدالت اجتماعی و مشارکت فعال شهروندان، زمینه را برای ارتقای تاب آوری اجتماعی فراهم کند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری اجتماعی ، حکمروایی شایسته شهری ، شهر شیراز ، مدیریت شهری