نقش توسعه فرهنگی شهری در توسعه پایدار شهرها

دنیای امروز دنیای تغییر و تحول است و همواره یکی از آرزوهای دیرین بشر این بوده که از این تغییر و تحول در راه ایجاد یک جامعه ی آرمانی و ایده آل استفاده کند. اما آنچه در این میان مهم به نظر می رسد این است که اگرچه توسعه و پیشرفت امری اجتناب ناپذیر است ولی حدومرز آن نیز باید مشخص باشد و سرعت فراینده ی آن متناسب با زیر ساخت ها و بسترهای هر جامعه باشد. به عبارت دیگر، توسعه باید پایدار باشد یعنی هم رشد کمی و هم رشد کیفی را در ساختارهای اجتماعی، فرهنگی، سیاسی اقتصادی و..... فراهم آورد. بحث از پایداری و توسعه پایدار بدون توجه به شهر و شهرنشی نی بی معنا خواهد بود، چرا که توسعه بی برنامه شهر منجر به ناپایداری در شهر و برهم زننده توسعه ی متوازن می شود. سابقه تاکید بر فرهنگ شهر و محیط زیست در گردهمایی های بین المللی چندان طوالنی نیست. اولین گردهمایی زیست محیطی در اروپا در سال ۷۵۹۱ برگزار شد و در قطعنامه آن در سه مورد به شهرها توجه شده است. در مناطق شهری حفاظت و توسعه کیفیت محیط در اولویت قرار گیرد و با گسترش حفاظت از سلامتی انسان به استفاده بهینه و منطقی از منابع پرداخته شود که این امر هم ضرورت نگاهی همه جانبه به ابعاد توسعه و فقرزدایی را به همراه دارد و نیز شناخت. فرهنگ و توسعه فرهنگی را در زندگی شهری امروز که نیازمند دیدی همه جانگر و گسترده است، ضروری می سازد. لذا در این مقاله بر نقش توسعه فرهنگی در توسعه شهری پایدار تاکید شده است. توسعه پایدار شهری از موضوعات مهم توسعه از دهه هشتاد به بعد است که در قالب جهانی شدن و نیز محلی گرایی بر تمام دنیا سایه افکنده است. کمیابی عوامل تولید محدودیتها و چالشهای توسعه و نیز آینده نگری از ارکان اصلی توسعه پایدارند که عمدتا شهرها بسترساز آن هستند.

کلیدواژه ها:

توسعه ، فرهنگ شهری ، توسعه پایدار