بررسی نقش قوانین در حمایت از هوای سالم در راستای توسعه شهری

آلودگی هوا یکی از بزرگترین چالشهای زندگی شهری در دنیای مدرن است. تاثیر آلودگی هوا بر سلامت انسان، محیط زیست و کیفیت زندگی شهری بسیار گسترده و عمیق است. آلودگی هوا بر کیفیت زندگی شهری تاثیرات منفی زیادی دارد. دیوارهای آلوده، بتوان ناخوشایند، و تاثیرات منفی بر ستالمت عمومی موجب کاهش جذابیت و کارآیی شهرها می شوند. همچنین، هزینه های اقتصادی مرتبط با درمان بیماری های ناشی از آلودگی هوا و کاهش بهره وری نیروی کار، فشارهای مالی بیشتری بر جوامع شهری تحمیل می کند. امروزه با گسترش تعاملات و روابط در سطح بین المللی، مسئله حقوق محیط زیست در کانون توجه مجامع بین المللی قرار گرفته است و تمامی دول و اشخاص تالش بر این دارند که تا شرایط زیست محیطی بخصوص در شهرها را در شرایط سالم نگه دارند. چه بسا بتوان یکی از مولفه های دولت خوب یا حکمرانی مطلوب را محیط زیست و به صورت اخص هوای پاک برشمرد. در حقیقت یکی از مهم ترین مظالم در زمینه محیط زیست، مسئله آلودگی هواست که امروزه یافتن راه حل هایی برای مقابله و کاهش این پدیده امتناع ناپذیر است. شایان ذکر است که حق بر محیط زیست سالم جز حقوق بشری و از جمله حقوق ذاتی انسان هاست. در این میان برای مقابله با این پدیده، به حقوق مدنی مطرح گردید که بر اساس آن، عامل زیان بایستی جبران خسارت نماید. از جمله مبانی مسئولیت مدنی، نظریه تقصیر است که این نظریه به دلیل عدم شناخت سبب واقعی خسارت، کمتر مورد استفاده قرار می گیرد و برای حل این مشکل، نظریات مسئولیت بدون تقصیر و مسئولیت محتمل مورد قبول اکثریت کشورهای اروپایی است. راه های جبران خسارت در این زمینه نیز اعاده وضع به حالت سابق، از بین بردن منبع ضرر، جبران نقدی خسارت و تهدید به عدم آلودگی می باشد. در حوزه مسئولیت مدنی ناشی از آلودگی ها، پیچیدگی هایی وجود دارد که از جمله آن ها مشکلات متعددی توان به تدریجی بودن و پنهان بودن خسارات، دشواری ارزیابی خسارات و دشواری اثبات رابطه ی سببیت است. بنابراین لازم است که در این زمینه، ابتدا به ساکن اقدامات پیشگیرانه توسعه داده شود، و همچنین با تصویب قوانین و مقررات دقیق و جامع در این زمینه، می توان این مسائل را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

هوای سالم ، آلودگی هوا ، توسعه شهری ، مسئولیت مدنی