مروری بر کاربرد سیستم های مدیریت نگهداری ساختمان در راستای دستیابی به توسعه پایدار

مفهوم نگهداری ساختمان به دو عنصر اصلی تقسیم می شود: مدیریت نگهداری ساختمان و فناوری نگهداری ساختمان. مدیریت نگهداری ساختمان به عنوان برنامه ریزی برای مدیریت مشکلات نگهداری ساختمان تعریف می شود و این مفهوم شامل برنامه ریزی برای کنترل کلی هزینه های نگهداری، به حداکثر رساندن منافع و صرفه جویی های مرتبط می باشد. عوامل متعددی بر تصمیم گیری در انجام کارهای نگهداری تاثیر می گذارند. به عنوان مثال، حفظ اهمیت و ارزش سرمایه گذاری انجام شده، تضمین نگهداری ساختمان به گونه ای که همچنان از نظر عملکرد مطلوب باشد، و ارائه نمای ظاهری مناسب از جمله دلایل اصلی نگهداری ساختمان هستند. سیستم مدیریت نگهداری کارآمد شامل مهارت ها و تلاش های زیادی از قبیل شناسایی نیازهای نگهداری و ارائه راه حل های دقیق و مناسب است. این سیستم به تجربه و دانش تخصصی در زمینه نگهداری ساختمان نیاز دارد تا بتواند به بهترین شکل ممکن مشکلات را شناسایی کرده و رفع نماید. علاوه بر موارد مذکور، انواع مختلفی از نگهداری وجود دارد که شامل نگهداری خرابی یا اصلاحی، نگهداری برنامه ریزی شده، نگهداری پیشگیرانه و نگهداری پیش بینی کننده می باشند. هر یک از این انواع به صورت مستقل و در زمان ها و شرایط مختلفی اجرا می شوند تا از حالت بهینه ی نگهداری ساختمان اطمینان حاصل شود. به طور کلی، نگهداری ساختمان از اهمیت بسزایی برخوردار است زیرا به دلیل حفظ ارزش سرمایه گذاری، تضمین عملکرد بهینه ساختمان و ارائه نمای ظاهری مناسب، به دستیابی به ساختمان پایدار و قابل اعتماد کمک می کند.

کلیدواژه ها:

نگهداری ساختمان ، مدیریت نگهداری ، فناوری نگهداری ، ساختمان پایدار ، تعمیر ، نقص ساختمان ، فرسایش تدریجی