بررسی مولفه های پایداری در فرایند طراحی مرکز آموزشی

امروزه محیط زیست، صرفه جویی در مصرف انرژی های فسیلی و توسعه پایدار به مباحث بسیار مهم و رایج در سطح بین المللی تبدیل شده اند. به طوری که حفظ منابع انرژی، جلوگیری از آلوده کردن زمین و محیط زیست، کاهش میزان مصرف انرژی های فسیلی و هم زیستی با شرایط طبیعی و اقلیمی مبدل به یکی از مهم ترین تدابیر در معماری و شهرسازی شده و معماران و شهرسازان را ملزم به رعایت اصول و قواعد خاصی در زمینه ی طراحی و ساخت می کند. از این رو هدف از شکل گیری این پژوهش بررسی مولفه های پایداری در فرایند طراحی مرکز آموزشی بوده که از روش مطالعات کتابخانه ای و به صورت توصیفی تحلیلی به مرحله ی انجام رسیده است. نتیجه ای که از انجام این تحقیق حاصل شد نمایانگر این است که استفاده صحیح از انرژی های پاک ضمن کاهش مصرف انرژی به تولید انرژی در ساختمان های آموزشی کمک می کند و همچنین از انتشار گازهای زیان بار که برای کاربران مضر است، با کمک طراحی پایدار از انتشار آنها جلوگیری می نماید که این خود به بهبود سلامت استفاده کنندگان کمک می کند، بنابراین الزام، با توجه به راهبردهایی که در طراحی پایدار (اقتصاد منابع، طراحی چرخه عمر، طراحی انسانی) ذکر شد، رعایت این اصول به ارتقاء پایداری در معماری می انجامد و به حفاظت از محیط زیست کمک فراوانی می کند که این خود باعث تامین آسایش و تامین زندگی مطلوب کاربران مراکز آموزشی نیز می شود.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، مولفه های پایداری ، مرکز آموزشی