نانوفناوری و تصفیه آب : بقای محیط زیست

کمبود آب در حال حاضر بعنوان یک چالش جهانی مطرح است و در این میان تفاوتی بین کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه نیست. پیش بینیها حاکی از اثر نامساعد افزایش جمعیت و تغییرات آب و هوایی بر بارش طبیعی و الگوها است. نفوذ آلودگیهای صنعتی و بیولوژیکی به منابع آبی نیز یک چالش جدی است. سیستمهای سنتی تصفیه خانه ها بدلیل عدم توانایی در پاکسازی کامل، تاسیسات و هزینه چندان کارا نیستند. نانو در این زمینه ظرفیت کارامد با توجیه اقتصادی و روشهای سازگار با محیط زیست ارائه کرده است. نانومواد با داشتن خواص فیزیوشیمیایی، فوتوکاتالیستی، ضد میکروبی و... گزینه ی مناسبی بدین منظور میباشند. نانوذرات نقره، نانوذرات تیتانیوم دی اکسید و نانوموادی چون نانولوله های کربن و یا فولرینها در صنعت تصفیه آب با دارا بودن این خواص توانسته اند تاثیر بسزایی در این زمینه داشته باشند. استفاده از نانوذرات آهن و حذف موادی که سلامت آب را به خطر می اندازد، بعنوان نمونه ای از این ظرفیت است که با سیاستهای نظارتی سازمانهای مسئول سلامت در سطح بین الملل بخوبی تطابق دارد. این مقاله به بررسی پتانسیل نانومواد در تصفیه آب میپردازد و مروری بر پیشرفتهای اخیر در توسعه مواد و فرایندهای جدید در مقیاس نانو جهت کاربرد در تصفیه آبهای آلوده دارد. علاوه بر این برخی از چالشهای مرتبط با توسعه نانومواد کارا و سازگار با محیط زیست و مناسب برای تصفیه آب نیز مورد بررسی قرار میگیرد.

کلیدواژه ها:

نانومواد ، نانوذرات آهن ، تصفیه آب ، تیتانیوم دی اکسید ، نقره ، نانولوله کربن