تاثیر فرآیند طراحی معماری بر کاهش آلودگی محیط

با یک نگاه ساده به سطح شهر می توان به اهمیت معماری و نادیده گرفتن آن پی برد جایی که برای به اصطلاح صنعتی شدن ضمام امور از دست معماران خوش ذوق خارج شده و آن را به شکل کنونی درآورده اند که نه تنها صنعتی نشده بلکه باعث زشتی و آلودگی شدید شده است. با این تفاصیل فرآیند طراحی بیش از پیش جلوه می کند که هرکسی کو دور ماند از اصل خویش بازجوید روزگار وصل خویش. به وضوح می توان دید که معماری همینطور که از جامعه تاثیر می گیرد، روی آن نیز تاثیر قابل توجهی می گذارد، مثال محیطی که برای کسب و کار بطور دقیق طی یک فرآیند طراحی معمارانه طراحی شده باشد می تواند روحیه کارمندان را بطور قابل ملاحظه ای بالا ببرد و برعکس. پس یک طراح معمار با در نظر گرفتن مسائل مهمی مثل پایداری و معماری سبز در ابتدای مسیر طراحی که همان بررسی فرآیند طراحی است می تواند در حین ساخت و سال ها بعد از ساخت و ساز بر روی محیط زیست تاثیر بگذارد. هدف از این مقاله بررسی تاثیر فرآیند طراحی معماری بر کاهش آلودگی محیط است که چگونه با رعایت فرآیند طراحی معماری می توان باعث کاهش آلودگی محیط شد؟ و اینکه آلودگی و آلاینده هایی که خروجی ساخت و ساز می باشند چه تاثیری بر انسان دارند؟ و عواملی مثل طراحی پایدار غیر فعال و فعال، سیستم انرژی های تجدیدپذیر، مصالح ساختمانی سبز و محوطه سازی بومی و آب خاکستری بر کاهش آلودگی محیط موثر هستند. در این مقاله که از نوع کاربردی و با روش کتابخانه و توصیفی تحلیلی و جمع آوری متون مختلف از مقالات و کتب داخلی و خارجی فراهم شده، به این نتیجه رسیدیم که فرآیند طراحی معماری از روش های فوق ذکر می تواند بر کاهش آلودگی تاثیر مثبت داشته باشد.

کلیدواژه ها:

فرآیند طراحی ، آلودگی محیط ، معماری پایدار