مدیریت هوشمند شهری با تاکید بر چالشها و فرصتها بویژه در ارتباط با شهرداری ها

مدیریت شهری به علت نگاه خاص به درخواستهای شهروندان و چگونگی فضای زندگی مردم نیاز به تغییر پارادیم برنامه ریزی سنتی فیزیکی به برنامه ریزی هوشمند دارد. هدف پژوهش، شناخت وضع موجود و چشم انداز مدیرت هوشمند شهری با تاکید بر چالشها و فرصتها بویژه در ارتباط با شهرداری ها است. در راستای این هدف، روش تحقیق کیفی و توصیفی و تحلیلی جهت بدست آوردن یافته های کاربردی میباشد بدین منظور محتوی منابع مرتبط و معتبر تحلیل شد. سپس با طبقه بندی گانه اطلاعات و حذف و اضافه داده های روری یا مازاد بدنبال یک چارچوب نظری از ابعاد و مولفه های تحقیق در قالب یک جدول جامع بودیم. براساس یافته ها شهر هوشمند، نسل سوم شهرهای هوشمند در جهان بر «شهروندان هوشمند تاکید دارند تا زیر ساخت های پشتیبان، در واقع هوشمند شدن شهرها بیشتر از آنکه منوط به توسعه فناوریهای نوین و زیر ساختها باشد به هوشمند شدن شهروندان بستگی دارد. همچنین شاخصهای مصوب بین المللی سنجش و ارزیابی وضعیت هوشمندی شهروندان وجود دارند که البته بر اساس شرایط فرهنگی و زمینهای هر منطقه نیز قابل تدقیق هستند. شاخص مشارکت مهمترین رکن را در حیطه شهروند هوشمند دارد و این امر حاکی است که لزوما ارتقاء نقش شهروندان منوط به تامین زیرساخت ها و ورود فناوریهای نوین در شهرها نیست. در مباحث شهر هوشمند و تقریبا در بیشتر منابع مرتبط، ۶ بعد اصلی دیده می شود که یکی از آنها موضوع شهروندان هوشمند است. در بعد حکمروایی هوشمند تعامل دولت با شهروندان بر پایه فناوری اطلاعات و ارتباطات است و به صورت خاص مشارکت شهروندان در سطح شهرداریها را مورد خطاب قرار میدهد سیستم حکمروایی شفاف است و به شهروندان اجازه مشارکت در تصمیم گیری را میدهد فناوری اطلاعات و ارتباطات امکان مشارکت شهروندان و دسترسی به اطلاعات و داده های مربوط به مدیریت شهرشان را آسان می کند. با ایجاد یک سیستم حکمروایی پیوسته و کارآمد موانع مربوط به ارتباط و همکاری میتواند از میان برداشته شود. حکمروایی خوب یا حکمروایی هوشمند اغلب به استفاده از کانال های جدید ارتباطات برای شهروندان مانند حکمروایی الکترونیک یا دموکراسی الکترونیک اشاره دارد.

کلیدواژه ها:

ترافیک ، مدیریت شهری ، شهر هوشمند ، شهرداری ها ، مدیریت هوشمند