تلفیق فناوری های نوین با طراحی پایدار با مفهوم معماری زیست پذیر

تحولات گسترده در عرصه های اقلیمی، زیست محیطی، فناوری و اجتماعی در دهه های اخیر، چالش های متعددی را برای شهرها و محیط های انسانی به وجود آورده است. افزایش جمعیت، گسترش بی رویه شهرها، کاهش منابع طبیعی، و تشدید بحران های زیست محیطی از جمله مشکلات ی هستند که زندگی شهری را تحت تاثیر قرار داده اند. در دهه های اخیر، رشد سریع شهرنشینی همراه با چالش های زیست محیطی، لزوم بازنگری در رویکردهای طراحی معماری را دوچندان کرده است. مقاله حاضر به بررسی مفهوم "معماری زیست پذیر" به عنوان رویکردی نوین در پاسخ به بحران های محیطی و اجتماعی می پردازد. این نوع معماری با بهره گیری از فناوری های هوشمند، مصالح پایدار و طراحی انسان محور، به ایجاد محیط های شهری سالم، کارآمد و تعاملی کمک می کند. در این مقاله، ابتدا به معرفی مفاهیم پایه پرداخته شده، سپس نمونه های موفق داخلی و بین المللی بررسی گردیده و در نهایت چارچوبی پیشنهادی برای طراحی زیست پذیر در بستر شهری ایران ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

طراحی زیست پذیر ، طراحی پایدار ، کیفیت زندگی شهری