نقش میانجی انگیزش تحصیلی در رابطه بین سبک های یادگیری و فرسودگی تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی انگیزش تحصیلی در رابطه بین سبک های یادگیری و فرسودگی تحصیلی در میان دانشجویان کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر انجام شد . مطالعه حاضراز نوع کاربردی، با روش توصیفی-همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری است . جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر در نیمسال دوم سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ تشکیل دادند که به روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای، تعداد ۴۰۰ نمونه از آن ها انتخاب و توسط پرسشنامه های فرسودگی تحصیلی سالمالا-آرو و همکاران (۲۰۰۹)، پرسشنامه سبک های یادگیری مبتنی بر مدل وارک فلمینگ (۱۹۹۲)، و پرسشنامه استاندارد چندعاملی انگیزش تحصیلی (پورآقا، روده بر و طالع پسند، ۱۳۹۳) مورد ارزیابی قرار گرفتند . روایی ابزارها از طریق تحلیل عاملی تاییدی و پایایی آن ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت . داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر در نرم افزار AMOS تحلیل شدند . نتایج حاصل از مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که سبک های یادگیری تاثیر مستقیم و معناداری بر هر دو متغیر انگیزش تحصیلی و فرسودگی تحصیلی دارد . همچنین، انگیزش تحصیلی به طور معناداری بر فرسودگی تحصیلی اثرگذار بوده و نقش میانجی موثری در رابطه بین سبک های یادگیری و فرسودگی تحصیلی ایفا می کند . مدل مفهومی پژوهش از برازش مناسبی برخوردار بود و کلیه فرضیه های تحقیق مورد تایید قرار گرفتند . انگیزش تحصیلی می تواند به عنوان عاملی میانجی، اثرات منفی برخی سبک های یادگیری بر فرسودگی تحصیلی را کاهش دهد . بنابراین، تقویت انگیزش و توجه به سبک های یادگیری دانشجویان، راهکار موثری برای پیشگیری از فرسودگی تحصیلی است .

کلیدواژه ها:

انگیزش تحصیلی ، سبک های یادگیری ، فرسودگی تحصیلی.