تاثیر کاربرد لئوناردیت بر جذب آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین توسط گیاه تره (Allium iranicum)

سیپروفلوکساسین یکی از آنتی بیوتیک های گروه فلوروکینولون ها، به دلیل نیمه عمر طولانی و استفاده گسترده در پزشکی و دام پزشکی، به عنوان آلاینده در محیط خاک تجمع یافته و توسط گیاه جذب می شود. از این رو در این پژوهش، تاثیر نوعی ماده آلی به نام لئوناردیت بر جذب سیپروفلوکساسین، به عنوان روشی برای کاهش تحرک این آلاینده در محیط خاک و کاهش ورود آن به گیاه بررسی شد. به این منظور آزمایشی با غلظت mmol L–۱و۰/۸ سیپروفلوکساسین در مقادیر مختلف لئوناردیت (صفر، ۲ و ۵ درصد وزنی) در یک خاک آهکی انجام گرفت. سپس تره (Allium iranicum) به صورت آرایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با تیمار لئوناردیت (صفر، ۲ و ۵ درصد) و سیپروفلوکساسین (صفر و mmol L–۱و۲) در سه تکرار در گلخانه کشت شد. گیاهان پس از ۶ هفته برداشت شده و غلظت سیپروفلوکساسین با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) اندازه گیری شد. نتایج نشان داد با مصرف لئوناردیت، جذب سیپروفلوکساسین در خاک افزایش می یابد. به طوری که با کاربرد ۵ درصد لئوناردیت میزان جذب (qe) سیپروفلوکساسین از ۵۱۰۲ به mg kg-۱و۵۷۵۶ رسید. همچنین ضریب توزیع (Kd) سیپروفلوکساسین در حضور ۵ درصد لئوناردیت نسبت به شاهد ۵ برابر افزایش یافت که بیانگر کاهش تحرک سیپروفلوکساسین به علت جذب شدید آن توسط لئوناردیت است. غلظت سیپروفلوکساسین در گیاه تره در اثر کاربرد لئوناردیت به طور معنی داری کاهش یافت و در حضور ۲ و ۵ درصد لئوناردیت در مقایسه با شاهد از مقدار µg g-۱و۴/۵ به ترتیب به مقادیر ۳/۲ و µg g-۱و۱/۷ رسید. در کل، به نظر می رسد کاربرد لئوناردیت می تواند برای کنترل سیپروفلوکساسین در محیط خاک و کاهش ورود آن به گیاهان زراعی به ویژه سبزیجات موثر باشد.

کلیدواژه ها:

Adsorbent ، Distribution coefficient ، Pollutant ، Soil. ، آلاینده ، جاذب ، خاک ، ضریب توزیع.