استفاده از هوش مصنوعی در ارتقای کیفیت آموزش استدلال بالینی
محل انتشار: اولین کنفرانس ملی هوش مصنوعی در آموزش و یادگیری
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 37
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AIEDU01_154
تاریخ نمایه سازی: 23 تیر 1404
چکیده مقاله:
مقدمه: هوش مصنوعی (AI) ابزاری تحولی در صنعت بهداشت را نماینده می شود که با پتانسیل قابل توجهی برای ارتقای آموزش استدلال بالینی است. این بررسی بررسی می کند که چگونه هوش مصنوعی می تواند روش های آموزشی را بهبود بخشد، دقت تشخیص را افزایش دهد و تصمیم گیری را در تمرینات استدلال بالینی شتاب دهد، در حالی که به چالش های مرتبط با این پیشرفت ها پرداخته می شود.روش های تحقیق: یک بررسی جامع ادبیاتی انجام شد تا مطالعات، ادبیات و اسناد مربوطه از پایگاه های اطلاعاتی مختلف جمع آوری شود. جستجو از کلمات کلیدی مرتبط با هوش مصنوعی، واقعیت مجازی و آموزش پزشکی استفاده کرد تا یک بررسی جامع از موضوع انجام شود.یافته ها: هوش مصنوعی نشانه های قابل توجهی از پیشرفت در توسعه مهارت های استدلال بالینی در بین دانشجویان نشان داده است. این می تواند مشکلات چالش برانگیز موردی پزشکی را با بازخورد شخصی ارائه دهد. سیستم های هوش مصنوعی داده های بیمار را تجزیه و تحلیل کرده و تشخیص های تفاضلی و گزینه های درمانی ارائه می دهد. علاوه بر این، فناوری های شبیه سازی واقعیت مجازی و افزوده شده توسط هوش مصنوعی صحنه های بالینی واقعی را تقلید می کنند، اجازه می دهند دانشجویان مهارت های استدلال خود را در یک محیط کنترل شده تمرین و بهبود بخشند. بیماران مجازی تولید شده توسط AI سناریوهای تشخیصی را شبیه سازی می کنند، توانایی تصمیم گیری را افزایش می دهند. علاوه بر این، هوش مصنوعی می تواند روندهای عملکرد دانشجویان را تجزیه و تحلیل کرده و هنگام ترکیب با نتایج آزمون، عملکرد آینده را پیش بینی کند.نتیجه گیری: هوش مصنوعی پتانسیل بزرگی برای پیشبرد آموزش استدلال بالینی از طریق آموزش شخصی، شبیه سازی سناریو و تجزیه و تحلیل داده های موثر دارد. با ادامه فناوری هوش مصنوعی، انتظار می رود نقش بحرانی تری در بهبود کیفیت آموزش پزشکی و ارتقای آموزش استدلال بالینی ایفا کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سحر امیرزاده فرد جهرمی
مرکز تحقیقات آموزش بالینی، دانشکده آموزش پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
فرزاد عباس زاده
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران.
نیلوفر رشیدی پور
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران.
مهلا زاکریافشار
کارشناس اتاق عمل، عضو کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
فاطمه محمدی واحدی
کارشناس فناوری جراحی، واحد توسعه تحقیقات بالینی، بیمارستان شفا، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران.
مینا آقاملایی
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.