طراحی و تدوین الگوی توسعه مراکز بومگردی ورزشی در کشور

بومگردی ورزشی در زمره پدیده های جدید در صنعت گردشگری محسوب گردیده و گونه ای از گردشگری ورزشی پایدار است که در جهت حل مشکلات مربوط به پایداری در حوزه ورزش به وجود آمده است. هدف اصلی از مطالعه حاضر طراحی و تدوین الگوی توسعه مراکز بومگردی ورزشی در کشور بود. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع پیمایشی بود و به لحاظ انتخاب پژوهش و یا نوع داده های خود در زمره مطالعات کیفی قرار گرفته است. داده های پژوهش مبتنی بر نظرات پنل خبرگانی متشکل از صاحبنظران آکادمیک یک متخصص در حیطه بومگردی و گردشگری ورزشی و نیز مدیران دولتی و فعالان اقتصادی دارای درگیری مستقیم با بومگردی و بومگردی ورزشی بوده و اعضای پنل مبتنی بر روش نمونه گیری هدفمند گزینش گردیدند. در پژوهش حاضر از ابزار مصاحبه (نیمه ساختاریافته) در بخش کیفی در راستای گردآوری داده ها استفاده شده است و داده ها با استفاده از رویکرد تحلیل مضمون و با استفاده از نرم افزار مکس کیودا مورد تحلیل قرار گرفت. مبتنی بر نتایج بدست آمده، عوامل اثرگذار بر راهبردهای توسعه مراکز بومگردی ورزشی عبارتند از: پتانسیل ها، پیشرانها، چالش ها و موانع و پیاده سازی اثربخش راهبردهای توسعه چنین مراکزی می تواند منجر به پیامدهای بلندمدت و کوتاه مدت گردد. براساس نتایج حاصل شده، علل و عوامل پیشران یا چالش آفرینی در مسیر توسعه مراکز بومگردی ورزشی وجود دارد که در کنار راهبردهای اثربخش و توجه به پتانسیل های بوم گردی ورزشی در کشور می توانند اثرگذار بر توسعه این مراکز و دستیابی به پیامدهای متنوع بلندمدت و کوتاه مدت ناشی از این توسعه شود.

کلیدواژه ها:

بومگردی ، ورزشی ، تحلیل مضمون ، پژوهش کیفی