تاثیر تابآوری و مهارت مدیریت زمان بر عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشگاه حکیم سبزواری

در محیط پویای آموزش عالی، دانشجویان با چالش های متعددی از جمله فشارهای تحصیلی، رقابت فشرده، تکالیف پیچیده و تنوع اجتماعی-اقتصادی مواجه اند که می تواند بر سازگاری و عملکرد آن ها اثر بگذارد. این پژوهش، با هدف بررسی تاثیر تابآوری و مهارت مدیریت زمان بر عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشگاه حکیم سبزواری، به صورت توصیفی و از نوع همبستگی در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه حکیم سبزواری ۸۰۰۰ نفر بود که از میان آن ها، ۲۶۰ نفر به روش تصادفی ساده(۲۴۷ پرسشنامه قابل تحلیل) انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامههای استاندارد تاب آوری (مقیاس کونور و دیویدسون، ۲۰۰۳)، عملکرد تحصیلی (مقیاس فام و تیلور، ۱۹۹۹) و مهارت مدیریت زمان (مقیاس عزیزی مقدم، ۱۳۸۵) جمعآوری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج نشان داد که دانشجویان از سطح مطلوبی از تاب آوری برخوردارند و تفاوت معناداری بین تاب آوری دانشجویان زن و مرد مشاهده نشد. عملکرد تحصیلی دانشجویان نیز در مجموع مطلوب ارزیابی شد، اما دانشجویان زن عملکرد تحصیلی بهتری نسبت به مردان داشتند. مهارت مدیریت زمان به طور معناداری با بهبود عملکرد تحصیلی مرتبط بود و تاب آوری، پیش بینیکننده عملکرد تحصیلی است، اما با وارد شدن مهارت مدیریت زمان به مدل تحلیلی، قدرت پیش بینیکنندگی تاب آوری کاهش یافت. به طور کلی، نتایج این پژوهش نشان میدهد که ارتقای تاب آوری و بهبود مهارت های مدیریت زمان، نقش بسزایی در بهبود عملکرد تحصیلی دانشجویان ایفا میکنند.

کلیدواژه ها:

مهارت مدیریت زمان ، تابآوری ، عملکرد تحصیلی ، دانشجویان