نقش معلم در تربیت دینی نوجوانان از منظر نهج البلاغه

معلمان و پرورش دهندگان فضیلت و سازندگان آینده ی کشور هستند چرا که منابع انسانی، بزرگترین ثروت هر کشور است (مقتام معظم رهبری، ۱۴۰۳) و تربیت که یکی از نیازهای اساسی بشر، وقتی می تواند انسان را به کمال و هدف خلقت برساند که هماهنگ با آموزه های الهی باشد. در این میان ائمه اطهار (ع) به عنوان بزرگترین مربیان تربیت الهی نقش اساسی دارند. با توجه به این نکته که فلسفه و ارزش های حاکم بر جامعه ی ما از دین مبین اسلام نشات می گیرد، لذا استفاده از متون غنی دینی و اسلامی در زمینه تربیت لازم خواهد بود. فرمایشات حضرت علی (ع) در نهج البلاغه، به عنوان یکی از منابع بسیار ارزشمند که به مسائل مبتلا به جامعه پرداخته است بر همگان مبرهن و آشکار است. مباحث تربیتی نیز یکی از موضوعاتی است که در نهج البلاغه در قالب نامه ها، خطبه ها و حکمت ها بارها خطاب به کارگزاران و افراد جامعه مورد تاکید قرار گرفته است. لذا پژوهش حاضر با هدف تحلیل، تبیین نقش معلم در تربیت دانش آموزان از منظر نهج البلاغه و به روش کتابخانه ای – توصیفی و با استناد به کتاب ارزشمند نهج البلاغه و سایر مطالعات مرتبط نگارش یافته است. یافته های پژوهش بیانگر آن است که معلمان و سایر متخصصان آموزشی به توجه به ارتباط نزدیک با دانش آموزان، نقش بسیار مهمی در آموزش مفاهیم دینی و ارزش های والی انسانی به دانش آموزان را دارند. پتانسیل معلمان باید به اصول صحیح آموزش آشنا باشند تا بتوانند وظیفه ی خود را به درستی انجام دهند. سهم بالای معلمان در بارگذاری دانش آموزان در همه ابعاد سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و نیز توجه به این موضوع که معلمان در دسترس ترین الگوهای انسانی و راهبران واقعی روشنگری هستند به اهمیت و جایگاه معلمان در تحقق اهداف تعلیم و تربیت اشاره دارد.

کلیدواژه ها:

نقش معلمان ، تعلیم و تربیت ، نهج البلاغه