بررسی تغییرات ژئومورفولوژیکی سواحل دریای مکران با استفاده از سنجش از دور مطالعه موردی(خلیج چابهار)

برای مدیریت بهتر سواحل اطلاع از موقعیت گذشته، حال و آینده خط ساحلی و چگونگی تغییرات آن امری ضروری است. خطوط ساحلی از مهمترین پدیده های مورفولوژیکی سطح زمین می باشند که از طبیعت پویایی برخوردارند که حاصل عملکرد و تعامل محیط های آبی، خشکی و شرایط اقلیمی و زیستی حاکم بر آنها است. شرایط اقلیمی حاکم بر مناطق ساحلی نیز در ارتباط با فرآیندهای شکل زایی و شرایط زیستی نقش تعیین کننده ای بر ویژگی های مورفولوژیکی سواحل دارند، از طرفی دیگر حضور انسان در محیط ساحلی و بهره برداری های وی، موجب تغییر چشم اندازهای ساحلی می شود از اینرو، مدیریت بهینه سواحل و حفاظت از محیط زیست در جهت توسعه پایدار نیازمند استخراج خطوط ساحلی و تغییرات آنها می باشد. این پژوهش بخشی از پروژه تهیه نقشه ژئومورفولوژی ساحلی چابهار و کنارک می باشد و با هدف بررسی و پایش تغییرات خطوط ساحلی در مناطق مورد مطالعه انجام پذیرفته است. در این پژوهش از عکس های هوایی سال های ۱۳۳۶ و ۱۳۷۲ و همچنین تصاویر ماهواره ای لندست ETM و Quickbird به منظور استخراج خطوط ساحلی و مقایسه و تفسیر آنها استفاده گردیده است.

کلیدواژه ها:

خلیج چابهار ، تغییرات ژئومورفولوژی ، خط ساحلی ، مکران