ارزیابی مدلهای فراکاوشی درشبیه سازی میزان تبخیر روزانه نواحی ساحلی دریای خزر

تبخیر یکی از اصلی ترین پارامترهای هیدرولوژیکی و از مهمترین عوامل در مطالعات کشاورزی، هیدرولوژیکی، هواشناسی، مدیریت منابع آب، آمایش سرزمین و گردشگری می باشد بنابراین شبیه سازی هرچه دقیق تر مقدار تبخیر امری ضروری است. در این پژوهش بمنظورتحلیل و ارزیابی میزان تبخیر روزانه نواحی ساحلی دریای خزر واقع در شمال ایران از مدل های هیبریدی رگرسیون بردار پشتیبان با الگوریتم های موجک، کرم شب تاب و خفاش استفاده شد. در این پژوهش، جهت مدل سازی از داده های دمانگار ایستگاه هواشناسی بابلسر واقع در استان مازندران استفاده شد. پارامتر رطوبت نسبی، دمای بیشینه، دمای کمینه، سرعت باد و ساعات آفتابی در مقیاس زمانی روزانه در طی سال (۱۴۰۲-۱۳۹۲) به عنوان ورودی شبکه و تبخیر روزانه به عنوان خروجی شبکه انتخاب شد. معیارهای ضریب همبستگی، ریشه میانگین مربعات خطا، میانگین قدر مطلق خطا و ضریب نش ساتکلیف برای ارزیابی و مقایسه عملکرد مدل ها مورداستفاده قرار گرفت. مقایسه نتایج نشان داد مدل رگرسیون بردار پشتیبان – موجک عملکرد بهتری نسبت به سایر مدل های مورد بررسی دارد، به گونه ای که مدل رگرسیون بردار پشتیبان – موجک با بیشترین ضریب همبستگی (۹۸۰/۰)، کمترین ریشه میانگین مربعات خطا (mm۱۱۳/۰)، کمترین میانگین قدر مطلق خطا ( mm۰۶۶/۰) و نیز بیشترین معیار نش ساتکلیف (۹۷۰/۰) در مرحله صحت سنجی در اولویت قرار گرفت. درمجموع نتایج نشان داد مدل رگرسیون بردار پشتیبان – موجک در برآورد میزان تبخیر روزانه دقت مطلوبی دارد.

کلیدواژه ها:

بابلسر ، رگرسیون بردار پشتیبان ، مدل هیبریدی ، هیدرولوژیکی