نقش روان شناسی تربیتی در مدیریت رفتار دانش آموزان

مدیریت رفتار دانش آموزان یکی از مهم ترین چالش های معلمان و مدیران مدارس است که تاثیر زیادی بر فرآیند یاددهی-یادگیری و روابط اجتماعی دانش آموزان دارد. این تحقیق به بررسی نقش روان شناسی تربیتی در مدیریت رفتار دانش آموزان پرداخته و به طور خاص بر روش ها و تکنیک های روان شناختی موثر در بهبود رفتارهای ناهنجار دانش آموزان متمرکز شده است. هدف اصلی این مطالعه، شناسایی رویکردهای روان شناختی موثر در کاهش مشکلات رفتاری و ارتقاء انگیزه تحصیلی دانش آموزان در مدارس است. این تحقیق به منظور دستیابی به این هدف، به بررسی روش هایی نظیر تقویت مثبت، توجه به نیازهای روان شناختی، استفاده از روش های تدریس فعال و مشارکتی، و ایجاد محیط های آموزشی حمایتی پرداخته است. یافته های این تحقیق نشان داد که استفاده از تقویت مثبت و پاداش های غیرمادی، توجه به نیازهای روان شناختی و عاطفی دانش آموزان، و طراحی محیط های آموزشی مناسب، به طور موثری موجب کاهش رفتارهای ناهنجار و بهبود عملکرد تحصیلی آنان می شود. علاوه بر این، تحقیق نشان داد که به کارگیری شیوه های تدریس فعال و مشارکتی می تواند به طور چشمگیری تعاملات اجتماعی دانش آموزان را بهبود بخشد و از بروز مشکلات رفتاری جلوگیری کند. در نهایت، این تحقیق به اهمیت توجه به بستر اجتماعی و فرهنگی دانش آموزان و هم چنین نقش خانواده ها در مدیریت رفتار دانش آموزان اشاره کرده است.

کلیدواژه ها:

روان شناسی تربیتی ، مدیریت رفتار ، تقویت مثبت ، نیازهای روان شناختی ، روش های تدریس فعال