آموزش بدون مرز در مدرسه در قرن بیست و یکم: چالش ها و فرصت های فضای یادگیری هیبریدی

در قرن بیست و یکم، تحولات فناوری و تحول های عمیق در نظام های آموزشی، مفهوم «آموزش» را دگرگون کرده است. آموزش بدون مرز به عنوان یک رویکرد نوین در حوزه یادگیری، با تلفیق محیط های یادگیری فیزیکی و مجازی، زمینه ای مناسب برای خلق تجربه های یادگیری پویا، انعطاف پذیر و فراگیر فراهم کرده است. این مقاله مروری با هدف شناسایی چالش ها و فرصت های موجود در فضای یادگیری هیبریدی، به طور خاص در سطح آموزش ابتدایی، نوشته شده است. با استناد به منابع علمی داخلی و خارجی، این مقاله به تحلیل مبانی نظری، مفهومی و عملی آموزش بدون مرز پرداخته و چالش هایی مانند عدم وجود چارچوب های اخلاقی مشخص، حریم خصوصی و امنیت داده های کودکان، تاثیرات بلندمدت فناوری بر رشد شناختی و عاطفی کودکان، کاهش مهارت های انسانی و نیاز به سیاست گذاری جامع را مورد بررسی قرار می دهد. در مقابل، فرصت هایی مانند افزایش دسترسی به دانش، شخصی سازی یادگیری، غنای بخشیدن به تجربه های یادگیری و افزایش تعاملات چندفرهنگی نیز در این فضا شناسایی شده اند. یافته ها نشان می دهند که فضای یادگیری هیبریدی، اگرچه دارای چالش های متعددی است، ولی می تواند با مدیریت صحیح و برنامه ریزی دقیق، به یک محیط یادگیری انسان محور، فناورانه و موثر تبدیل شود. در نهایت، پیشنهاداتی برای توسعه و بهبود این نوع آموزش در سطح ملی و بین المللی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

آموزش بدون مرز ، یادگیری هیبریدی ، آموزش ابتدایی ، فناوری آموزشی ، مهارت های زندگی