تبیین شرایط عمل اسم فاعل و مفعول در علم نحو

زبان عربی، از ساختار و قواعد منسجم و محکمی برخوردار گشته و نحویان بسیاری در این عرصه تلاش علمی نموده اند. در این راستا، اسم فاعل و اسم مفعول دارای ساختار ویژه ای هستند که جزء شبه فعل در نحو عربی کاربرد دارند؛ یعنی به صورت اسم معرب، دارای نقش های مختلف اند و نیز همانند فعل، عمل می نمایند. از این رو، توانایی تشخیص شرایط اسم فاعل و اسم مفعول حائز اهمیت است. به همین جهت، در پژوهش حاضر، به روش کتابخانه ای، به بررسی ساختار و شرایط عمل اسم فاعل و اسم مفعول پرداخته شد و این نتیجه به دست آمد که، اسم فاعل، لازم یا متعدی، هنگامی عمل فعل معلوم را انجام می دهد که همراه الف و لام موصول یا همزه استفهام و حرف نفی یا ندا باشد و یا صفت و حال واقع گردد، ولی اسم فاعلی که مقرون به «ال» نباشد به این شرط عمل می کند که اولا دلالت بر حال و آینده داشته باشد و ثانیا مسبوق به نفی یا استفهام باشد. همچنین اسم مفعول با همان شروط عمل اسم فاعل، عمل فعل مجهول را انجام می دهد.

کلیدواژه ها:

اسم فاعل ، اسم مفعول ، فعل معلوم ، فعل مجهول ، مرفوع ، منصوب