بررسی نقاط قوت و ضعف تنبیه بدنی در نظام آموزش ابتدایی

هدف از این پژوهش، بررسی ابعاد مختلف تنبیه بدنی به عنوان یکی از شیوه های سنتی کنترل رفتار در نظام آموزش ابتدایی است. با وجود تاکید گسترده بر حذف تنبیه های جسمی در اسناد بین المللی و سیاست های آموزشی معاصر، این روش در برخی بافت های فرهنگی و مدارس همچنان به عنوان ابزاری برای اصلاح رفتار یا افزایش نظم به کار می رود. مقاله حاضر با روش تحلیلی-توصیفی، به بررسی نقاط قوت و ضعف تنبیه بدنی می پردازد. در بخش مزایا، به مواردی مانند تاثیر فوری بر کنترل رفتار، سهولت اجرا، و کاربرد در شرایط خاص اشاره شده است. با این حال، تحلیل گسترده منابع پژوهشی و روان شناختی نشان می دهد که پیامدهای منفی این شیوه بسیار گسترده تر و عمیق تر است. ضعف هایی مانند آسیب به عزت نفس کودک، شکل گیری الگوهای پرخاشگری، کاهش پیوند عاطفی با معلم، و پیامدهای بلندمدت روانی از جمله مهم ترین آسیب های تنبیه بدنی هستند. همچنین، در بررسی داده های تجربی مشخص شد که این نوع تنبیه اغلب باعث اطاعت موقتی می شود و در درازمدت به کاهش انگیزش درونی و افزایش اضطراب می انجامد. در نهایت، مقاله تاکید می کند که رویکردهای نوین انضباطی مبتنی بر تشویق، گفت وگو، و یادگیری اجتماعی، جایگزین هایی موثرتر، انسانی تر و سازنده تر برای تنبیه بدنی در محیط های آموزشی به شمار می آیند.

کلیدواژه ها:

تنبیه بدنی ، آموزش ابتدایی ، مدیریت رفتار ، انضباط در مدرسه ، پیامدهای روان شناختی ، عزت نفس دانش آموز ، اضطراب تحصیلی