سیاست جنایی افتراقی در قبال اطفال و نوجوانان در مرحله تحقیقات مقدماتی

این پژوهش با هدف بررسی سیاست جنایی افتراقی در قبال اطفال و نوجوانان در مرحله تحقیقات مقدماتی صورت گرفته است. روش مورد استفاده به صورت توصیفی-تحلیلی بوده و نتایج و یافته ها حاکی از آن است که کودکان و نوجوانان به لحاظ شرایط ویژه همواره مورد توجه قانونگذار بوده و سعی شده در رسیدگی های قضایی از آغاز تا زمان اجرای حکم به لحاظ رعایت حقوق کیفری آنان و به منظور اصلاح و جلوگیری از تکرار جرم و بازگشت دوباره آنان به جامعه و در نهایت تشفی وجدان جامعه، قوانین و مقررات خاص چه در داخل و چه در عرصه بین المللی تصویب نموده اند. در قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۷۸ با توجه به فقدان حکم خاص در برخی موارد امکان اعمال مقررات عمومی نسبت به اطفال وجود دارد. در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ قانونگذار تشریفات ویژه ای را برای تحقیقات مقدماتی، کودکان و نوجوانان تعریف کرده است. قانون جدید، نوعی دادرسی افتراقی برای اطفال بزهکار و اشخاص کمتر از ۱۵ سال و کودکان بالغ کمتر از ۱۸ سال تدارک دیده است که جنبه انعطاف پذیر و سریع دارد و به گونه ای است که قاضی بر اساس آنها بیشتر به دنبال بازپروری و تربیت طفل است تا مجازات آن، به علاوه در مورد جرایم افراد زیر ۱۵ سال، وظایف تحقیق و دادرسی را یک قاضی انجام می دهد و نهاد خانواده و والدین در کلیه مراحل فرآیند کیفری حضور داشته و با نظام عدالت کیفری همکاری می کنند. به موجب این مواد رسیدگی مقدماتی از جمله تعقیب و تحقیق توسط دادرس یا به درخواست او توسط قاضی تحقیق انجام می گیرد و دادگاه کلیه وظایفی که برابر قانون به عهده ضابطان دادگستری است را راسا انجام می دهد.

کلیدواژه ها:

سیاست ، جنایی ، اطفال ، نوجوان ، تحقیقات مقدماتی