مروری بر مدلهای بهرهوری پژوهشی و ارائه یک مدل مفهومی با رویکرد ارزیابی عملکرد در دانشگاههای علوم پزشکی

مقدمه: بهرهوری پژوهشی یک پیشینه بسیار مهم در عملکرد اعضای هیئت علمی و در رتبه بندی دانشگاه ها است. کیفیت و کارایی پژوهش در علوم پزشکی، به دلیل ماهیت انسانی و حیاتی آن و برونداد آن در توسعه پایدار نظام سلامت، با سایر علوم متفاوت بوده و نیازمند بازنگری در مدل ها و شاخص های ارزیابی بهرهوری پژوهشی است. هدف از این پژوهش بررسی مدل های بهرهوری پژوهشی و ارائه یک مدل مفهومی در دانشگاه های علوم پزشکی. روش: این مطالعه با روش توصیفی تحلیلی بر اساس مرور مبانی نظری و مقالات مرتبط، به بررسی آخرین مدل های بهرهوری پژوهشی، پرداخته است. برای جمع آوری داده ها از مقالات پایگاه های اینترنتی از قبیل pubmed و science direct و Scopus با کلیدواژه های بهرهوری پژوهشی، Research Productivity، Models & Factors & Strategies، جستجو شد و ۳۵ مقاله فارسی و انگلیسی مورد مطالعه و استفاده قرار گرفت. یافته ها: بهرهوری پژوهشی در علوم پزشکی به عنوان جلوه ای از دستاوردهای پژوهشی دانشکده های پزشکی مبتنی بر فراورده های پژوهشی، خروجی انتشارات، توسعه مرزهای دانش و رفع نیازهای سلامت است که در مقالات و مجلات، اختراعات و یا استنادسازی منعکس می گردد. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها، بهرهوری پژوهشی در دانشگاه های علوم پزشکی، نیازمند مدل و شاخص های متفاوت و متناسب با رشته های علوم پزشکی است تا در ارزیابی بهرهوری پژوهشی اساتید علوم پزشکی و تخصصی بودجه تحقیقاتی، ارتقا رتبه و پاداش دهی قابل استفاده و کارآمدتر باشد.

کلیدواژه ها:

بهرهوری پژوهشی ، اعضای هیئت علمی ، علوم پزشکی ، مدل بهرهوری پژوهشی