بررسی تاثیر روانشناسی مثبت و تکنیک های تجسم ذهنی بر سلامت روان ورزشکاران آسیب دیده

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر روانشناسی مثبت و تکنیک های تجسم بر سلامت روان ورزشکاران آسیب دیده بود. روش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، جز تحقیقات کاربردی، از نقطه نظر چگونگی جمع آوری اطلاعات، از نوع تحقیقات زمینه یابی و طرح همبستگی بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل ۵۰۰ نفر ورزشکار سازمان یافته شهرستان زنجان در سال ۱۴۰۳ در رشته های مختلف ورزشی بود که حداقل دو سال فعالیت داشته اند. در مجموع حدود ۲۰۰ نفر ورزشکار آسیب دیده شناسایی شد که از این تعداد با توجه به فرمول کوکران ۱۳۱ نفر نمونه آماری به روش تصادفی خوشه ای و به صورت هدفمند با توجه به ملاک های ورود به تحقیق انتخاب شدند. در این پژوهش جهت آموزش تصویرسازی ذهنی از پکیج پژوهشگر ساخته بر اساس برنامه آموزشی Oshea & moran (۲۰۱۹) استفاده شد. آموزش روانشناسی مثبت نگر سوزان کوئیلیام (۲۰۰۳) نیز در دوره ۱۲ جلسه ای صورت گرفت. پرسشنامه نیازهای روان شناختی در ورزش واچوپالیس و همکاران (۲۰۰۶) نیز به صورت پیش آزمون و پس آزمون صورت گرفت. یافته ها: مقادیر متغیر سلامت روان ورزشکاران آسیب دیده گروه های مختلف پژوهش با یکدیگر دارای تفاوت معناداری داشتند (۰.۰۱=P). اما در گروه کنترل با توجه به سطح معنی داری ۵۱/۰ اختلاف معنی داری مشاهده نشد. ۰۵/۰روانشناسی مثبت و تجسم ذهنی تاثیرات مثبتی بر سلامت روانی این ورزشکاران داشتند و می توانند به عنوان رویکردی کاربردی در تیم های ورزشی برای بازیکنان آسیب دیده مورد استفاده قرار گیرند. مداخله آموزشی-روانشناختی شامل آموزش مهارت های مقابله ای و مدیریت استرس است که به ورزشکاران کمک می کند تا با چالش های روانی ناشی از آسیب بهتر کنار بیایند و به شرایط بهتری دست یابند.

کلیدواژه ها:

روانشناسی مثبت ، تجسم ذهنی ، ورزشکاران آسیب دیده ، سلامت روان. روانشناسی ورزش