اثربخشی بازی درمانی بر تنظیم هیجان، شایستگی های اجتماعی و تاب آوری در کودکان ۶ تا ۱۰ سال با اضطراب اجتماعی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی درمانی بر تنظیم هیجان، شایستگی های اجتماعی و تاب آوری در کودکان دارای اختلال اضطراب اجتماعی انجام شد . روش : این پژوهش نمیه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل تمام کودکان ۶ تا۱۰ ساله دارای اختلال اضطراب اجتماعی   مراجعه کننده به مرکز مشاوره کرج درسال ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود که از که از این میان ۳۰ نفر با توجه به مصاحبه بالینی دو روانشناس و نمره برش در پرسشنامه اضطراب اجتماعی لایبویتز (۱۹۸۷)  به شیوه نمونه گیری هدفمند  انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش(۱۵ نفر) و گواه( ۱۵ نفر) قرار گرفتند .پرسشنامه تنظیم هیجان، شایستگی اجتماعی و تاب آوری برای کودکان اجرا شد. افراد به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند و گروه آزمایش ۸ جلسه بازی درمانی آدلری دریافت کرد درحالی که گروه کنترل مداخله خاصی دریافت نکرد. یافته ها : برای تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. بر اساس یافته های این تحقیق، بازی درمانی نقش موثری در بهبود تنظیم هیجان، شایستگی های اجتماعی و تاب آوری در کودکان دارای اضطراب اجتماعی دارد. نتیجه گیری: از آنجا که بازی درمانی  بر اساس انعکاس رفتار کودک صورت می گیرد و کودک نسبت به اعمال و رفتار خودآگاه شود، بر بهبود تنظیم هیجان، شایستگی های اجتماعی و تاب آوری کودکان اثربخش می باشد.

کلیدواژه ها:

play therapy ، emotion regulation ، social skills. Resilience ، social anxiety ، بازی درمانی ، تنظیم هیجان ، شایستگی های اجتماعی. تاب آوری ، اضطراب اجتماعی