نقش بازآفرینی فضاهای عمومی در احیای هویت اجتماعی بافتهای تاریخی

بافتهای تاریخی شهرها به عنوان گنجینه های هویت و فرهنگ، در فرآیند توسعه با چالش هایی چون فرسودگی، کاهش تعاملات اجتماعی و فراموشی کارکردهای بومی مواجه اند. بازآفرینی فضاهای عمومی با رویکردی انسان محور، می تواند نقشی اساسی در احیای این فضاها و بازگرداندن هویت اجتماعی ایفا کند. این پژوهش با تمرکز بر بافت تاریخی شیراز و نمونه موردی ارگ کریمخان، به بررسی تاثیر بازآفرینی فضاهای عمومی بر ارتقای حس تعلق و بازتولید هویت جمعی پرداخته است. یافته ها نشان می دهد ارتقای کیفیت محیطی، بازگرداندن عملکردهای اجتماعی-فرهنگی و جلب مشارکت فعال جامعه محلی، می تواند به افزایش سرزندگی و تقویت هویت اجتماعی منجر شود. در نهایت، راهکارهایی نظیر توجه به نیازهای واقعی کاربران، احیای فعالیت های سنتی و ایجاد توازن میان حفاظت کالبدی و پویایی اجتماعی به عنوان اصول کلیدی بازآفرینی فضاهای عمومی در بافت تاریخی شیراز پیشنهاد شده است. این مطالعه بر ضرورت نگاهی جامع به ابعاد کالبدی، اجتماعی و فرهنگی در فرآیند بازآفرینی تاکید دارد و می تواند مبنای عملی برای طراحان و مدیران شهری قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی شهری ، فضای عمومی ، هویت اجتماعی ، بافت تاریخی ، شیراز