تحلیل تاثیر خشونت خانگی بر اختلالات رفتاری دانش آموزان در محیط آموزشی

این مقاله با هدف تحلیل تاثیر خشونت خانگی بر اختلالات رفتاری دانش آموزان در محیط آموزشی تدوین شده است. خشونت خانگی به عنوان یکی از آسیب های اجتماعی پنهان، اثرات عمیق و گسترده ای بر رفتار، هیجانات، عملکرد تحصیلی و تعاملات اجتماعی دانش آموزان دارد که در محیط مدرسه به صورت پرخاشگری، انزوا، افت تحصیلی و مشکلات ارتباطی نمایان می شود. اهمیت بررسی این موضوع در آن است که مدرسه می تواند به عنوان یک نهاد جبران کننده، نقش حمایتی کلیدی در کاهش اثرات مخرب خشونت خانگی ایفا کند. روش تحقیق این مقاله تحلیلی–مروری بوده و با بررسی ابعاد مختلف این پدیده، چالش ها و محدودیت های موجود در شناسایی و مدیریت دانش آموزان قربانی خشونت خانگی را تحلیل کرده است.یافته های کلیدی نشان می دهد که سکوت دانش آموزان قربانی به دلیل ترس یا شرم، نبود آموزش کافی برای معلمان و کمبود نیروی متخصص در مدارس از جمله موانع اصلی در شناسایی و مدیریت این معضل هستند. علاوه بر این، نبود دستورالعمل های مدون و نگاه قضاوت گرانه به رفتارهای اختلالی، روند مداخله موثر را مختل می کند. در بخش راهکارهای پیشنهادی، بر ضرورت آموزش کادر مدرسه در زمینه آسیب شناسی خانوادگی، تدوین پروتکل های استاندارد برای شناسایی و حمایت از دانش آموزان آسیب دیده، همکاری مدارس با نهادهای حمایتی و اجرای برنامه های بازتوانی روانی درون مدرسه ای تاکید شده است. همچنین پیشنهاد شده که نظام آموزش و پرورش با ایجاد کانال های محرمانه گزارش خشونت و فضای امن برای گفت وگو، امکان شناسایی زودهنگام و ارائه حمایت های موثر به دانش آموزان قربانی خشونت خانگی را فراهم کند.در نتیجه، این مقاله بر ضرورت رویکردی جامع و هماهنگ برای مدیریت اثرات خشونت خانگی و ارتقای کیفیت آموزش و تعاملات اجتماعی در مدارس تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

خشونت خانگی ، اختلالات رفتاری ، دانش آموزان ، محیط آموزشی ، راهکارهای حمایتی