تحلیل حقوقی امنیت غذایی و حق بر تغذیه در ایران

امنیت غذایی و حق برخورداری از تغذیه ای سالم و کافی، از جمله حقوق بنیادین بشر محسوب می شوند که در متون اصلی حقوق بین الملل بشر و آموزه های اسلامی به عنوان یکی از ارکان کرامت انسانی، سلامت عمومی و عدالت اجتماعی مورد توجه قرار گرفته اند. تحقق موثر این حق، به ویژه در کشورهای در حال توسعه مانند ایران، مستلزم تحلیل دقیق زیرساخت های قانونی، سیاست گذاری های حاکم، و کارآمدی نظام اجرایی است. مقاله حاضر با رویکردی میان رشته ای و تطبیقی، ضمن تبیین مبانی فقهی و حقوقی این حق، به بررسی وضعیت حقوقی و اجرایی آن در ایران می پردازد. در این چارچوب، میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد تا سال ۳۱۲۱ ، و استانداردهای بین المللی ایمنی و کیفیت مواد غذایی، به ویژه دستورالعمل های کمیسیون کدکس غذایی، به عنوان منابع مرجع تحلیل شده اند. همچنین با بررسی قوانین اساسی و عادی، اسناد سیاست گذاری ملی، و نقش نهادهای مسئول، تالش شده است شکاف های موجود میان تعهدات بین المللی و اجرای داخلی در حوزه تغذیه و امنیت غذایی شناسایی شود. مقاله در پایان، پیشنهادهایی در زمینه اصلاح نظام حقوقی، تقویت حاکمیت غذایی، و ارتقاء نظارت علمی و ساختاری در ایران برای تضمین حق بر تغذیه ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

امنیت غذایی ، حق بر تغذیه ، حقوق بشر ، میثاق بین المللی حقوق اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی ، استانداردهای بین المللی ایمنی و کیفیت مواد غذایی