تاثیر جریانهای اسمزی و الکترواسمزی بر عملکرد آب شیرین کن الکترودیالیز

نمکزدایی با روش الکترودیالیز روشی کارآمد برای شیرین سازی آبهای لبشور و کاهش شوری منابع با شوری بسیار بالاست. مدلهای زیادی برای بررسی سیستم های الکترودیالیز پیشنهاد شده اند؛ با این حال، این مدل ها نیازمند شبیه سازیهای دقیق و پیچیده هستند. یکی از ساده ترین روش ها، مدل تجمعی است که دقتی معقول اما محدود دارد و تنها برای شوریهای پایین، مانند آب های لبشور، قابل استفاده است. در این مقاله، با استفاده از یک مدل تجمعی بهبودیافته برای جداسازی نمک با روش الکترودیالیز، به بررسی انتقال آب به شیوه های اسمزی و الکترو اسمزی در آب شیرین کن الکترودیالیز پرداختیم. تعادل الکتروشیمیایی در مرز غشاء اعمال شده است تا پتانسیل دونان و غلظتها روی سطح غشاء را بر اساس ویژگی های غشاء و محلول حجمی تعیین کند. اثر فیلم مرزی نیز بر اساس غلظتهای پیشبینی شده در غشاء و محلول حجمی محاسبه شده است. همچنین، اثر فاصله گذار در این مدل لحاظ شده است که برای فرآیند جداسازی بهویژه از نظر ضریب سایه اندازی مساحت و تخلخل کانال مهم است، حتی اگر نقش محدودی در مقاومت جفت سلول داشته باشد. نتایج نشان دهنده تاثیر قابل توجه انتقال آب بر ضریب بازگشت آب شیرین کن الکترودیالیز می باشد.

کلیدواژه ها:

آب شیرینکن ، الکترودیالیز ، دبی جرمی اسمزی ، دبی جرمی الکترواسمزی ، چگالی جریان